جشن تحمل و مدارا
ديشب همراه با يکي از دوستانم رفته بوديم مراسم افتتاحيه ی جشنواره ی سالانه ی بريزبن. محل برگزاری مراسم افتتاحيه در واقع نيروگاه قديمي برق بريزبن بود که حالا شده است مهمترين مرکز فرهنگي ايالت کوئينزلند
در و ديوار نيروگاه قديمي سر جايش هستند. از داخل هم همه چيز همانطوري که بوده حفظ شده فقط دستگاه ها را برداشته اند و زمين زير آن ها را به شکل صحنه ی تأتر يا سالن نمايش فيلم درآورده اند. يک نمايشگاه عکس در راهروهای نيروگاه قديمي ترتيب داده بودند که مسير ديدن تابلوها درست همان مسير عبور از اين دستگاه به آن دستگاه در دوران برقراری نيروگاه بوده
يک کار بامزه ای هم انجام داده بودند. بيرون ساختمان که مي ايستاديد دائم مي ديديد چراغ های چند تا اتاق ها دارند روشن و خاموش مي شوند. البته اتاق ها در طبقات بالايي بودند و از روی روشن و خاموش شدن نوری که پنجره ها مي خورد مي شد حدس زد که کساني دارند مدام از اين اتاق به آن اتاق مي روند. داخل که رفتم سرک کشيدم که چه خبر است که اين همه آدم مي رود توی آن اتاق ها و چرا اصلأ چراغ ها را روشن نمي گذارند. به اتاق ها که رسيدم ديدم چراغ ها اتوماتيک هستند و تنظيم شده اند که در فواصل نامنظم روشن و خاموش بشوند
از يکي از برگزار کنندگان مراسم پرسيدم داستان اين چراغ ها چيست؟ گفت قديم ها هميشه اين جا پر بوده از تکنيسين های نيروگاه و چراغ های بعضي از اتاق ها بنا بر رفت و آمدشان روشن و خاموش مي شده. آن هايي که نيروگاه را بازسازی مي کردند برای حفظ اثر کارکنان قديمي و اين که نيروگاه هنوز زنده است چراغ های بعضي اتاق ها را به اين شکل درآوردند. راست هم مي گفت چون برای من که نمي دانستم و حتي بعد از آن احساس رفت و آمد آدم ها به اتاق ها وجود داشت
تقريبأ تمام مراسمي که در کوئينزلند برگزار مي شود را با رقص های سنتي بوميان استراليا افتتاح مي کنند. همه ی بومياني هم که مي آيند برای افتتاح مراسم و شعر خواندن بي رودرواسي مي گويند سفيدها پدران و مادران ما را کشته اند و سرزمين های ما را تصاحب کرده اند، تحمل اين حرف ها نشان مي دهد اصولأ سيستم سياسي استراليا کاملأ برای شنيدن اين موضوع آمادگي دارد و قراری ندارند که بابت اعتراض بوميان آن ها را مجازات کنند
جهت اطلاع تان هم بگويم که يکي از ايالت های بزرگ استراليا به نام قلمرو شمالي که قوانينش با قوانين دولت فدرال متفاوت است و مي شود گفت يک خودمختاری خاص دارد که يک بار بايد تعريفش کنم برايتان جايي ست که در ازای تصاحب زمين های ديگر توسط سفيد پوستان به بومي ها داده شده. گرچه بومياني که در آن منطقه زندگي مي کنند هزار گرفتاری دارند که هر از گاهي سر و صدايش به پا مي شود. اما در کل بومي ها اعتراضشان را در خيابان هم سر مي دهند و در مراسم رسمي که ديگر اساسي از خجالت سفيدها درمي آيند
تحمل و مدارای جامعه ی استراليا و آموزشي که مدام برای مدارا مي دهند برای من هميشه جالب بوده. گاهي فکر مي کنم اين جشن ها و مراسم اين جا را بايد اسمشان را بگذارند جشن های تحمل و مدارا
در و ديوار نيروگاه قديمي سر جايش هستند. از داخل هم همه چيز همانطوري که بوده حفظ شده فقط دستگاه ها را برداشته اند و زمين زير آن ها را به شکل صحنه ی تأتر يا سالن نمايش فيلم درآورده اند. يک نمايشگاه عکس در راهروهای نيروگاه قديمي ترتيب داده بودند که مسير ديدن تابلوها درست همان مسير عبور از اين دستگاه به آن دستگاه در دوران برقراری نيروگاه بوده
يک کار بامزه ای هم انجام داده بودند. بيرون ساختمان که مي ايستاديد دائم مي ديديد چراغ های چند تا اتاق ها دارند روشن و خاموش مي شوند. البته اتاق ها در طبقات بالايي بودند و از روی روشن و خاموش شدن نوری که پنجره ها مي خورد مي شد حدس زد که کساني دارند مدام از اين اتاق به آن اتاق مي روند. داخل که رفتم سرک کشيدم که چه خبر است که اين همه آدم مي رود توی آن اتاق ها و چرا اصلأ چراغ ها را روشن نمي گذارند. به اتاق ها که رسيدم ديدم چراغ ها اتوماتيک هستند و تنظيم شده اند که در فواصل نامنظم روشن و خاموش بشوند
از يکي از برگزار کنندگان مراسم پرسيدم داستان اين چراغ ها چيست؟ گفت قديم ها هميشه اين جا پر بوده از تکنيسين های نيروگاه و چراغ های بعضي از اتاق ها بنا بر رفت و آمدشان روشن و خاموش مي شده. آن هايي که نيروگاه را بازسازی مي کردند برای حفظ اثر کارکنان قديمي و اين که نيروگاه هنوز زنده است چراغ های بعضي اتاق ها را به اين شکل درآوردند. راست هم مي گفت چون برای من که نمي دانستم و حتي بعد از آن احساس رفت و آمد آدم ها به اتاق ها وجود داشت
تقريبأ تمام مراسمي که در کوئينزلند برگزار مي شود را با رقص های سنتي بوميان استراليا افتتاح مي کنند. همه ی بومياني هم که مي آيند برای افتتاح مراسم و شعر خواندن بي رودرواسي مي گويند سفيدها پدران و مادران ما را کشته اند و سرزمين های ما را تصاحب کرده اند، تحمل اين حرف ها نشان مي دهد اصولأ سيستم سياسي استراليا کاملأ برای شنيدن اين موضوع آمادگي دارد و قراری ندارند که بابت اعتراض بوميان آن ها را مجازات کنند
جهت اطلاع تان هم بگويم که يکي از ايالت های بزرگ استراليا به نام قلمرو شمالي که قوانينش با قوانين دولت فدرال متفاوت است و مي شود گفت يک خودمختاری خاص دارد که يک بار بايد تعريفش کنم برايتان جايي ست که در ازای تصاحب زمين های ديگر توسط سفيد پوستان به بومي ها داده شده. گرچه بومياني که در آن منطقه زندگي مي کنند هزار گرفتاری دارند که هر از گاهي سر و صدايش به پا مي شود. اما در کل بومي ها اعتراضشان را در خيابان هم سر مي دهند و در مراسم رسمي که ديگر اساسي از خجالت سفيدها درمي آيند
تحمل و مدارای جامعه ی استراليا و آموزشي که مدام برای مدارا مي دهند برای من هميشه جالب بوده. گاهي فکر مي کنم اين جشن ها و مراسم اين جا را بايد اسمشان را بگذارند جشن های تحمل و مدارا
نظرات