برای راديو زمانه

ديروز داشتم با يک روزنامه نگار ايراني که ساکن امريکاست و مثل من در کارهای علمي‌ست حرف مي‌زدم. همينطور که تلفني حرف مي‌زديم اينترنت هر دوی‌مان هم برقرار بود و گاهي يک موضوع مشترکي را که درباره‌اش حرف مي‌زديم از همان اينترنت معرفي‌اش مي‌کرديم به همديگر.

يک بخشي از حرف‌های‌‌مان کشيده شد به فارسي خواندن در اينترنت. گفت با وجود فارسي حرف زدنش که خوب بود اما خواندن نوشته‌های فارسي برايش آسان نيست. در واقع به او پيشنهاد دادم که با تجربه‌ای که دارد خوب است گاهي بنويسد که ديگران هم بخوانند ولي بعد که گفت نوشتن و خواندنش به زبان فارسي خوب نيست تقريبأ حرف را عوض کرديم.

حالا به نظرم رسيده به مهدی جامي پيشنهاد کنم يک بخشي از نوشتني‌های راديو زمانه را دو زبانه کنند که نسل دومي‌های ايراني که خيلي‌های‌شان اتفاقأ اهل هنر و رسانه هم هستند و به کار راديو زمانه مي‌آيند دنيای ناشناخته‌ی ايراني‌های نسل دومي را هم به همسن و سال‌های خودشان در ايران معرفي کنند.

فکر کردم به جای اين که به خود مهدی خبر بدهم موضوع را اينجا بنويسم که باقي اهل وبلاگستان هم اگر نظری دارند يا فکری دارند اين نوشته يک تلنگری باشد برای‌شان که با مهدی جامي همفکری کنند.

در همين استراليا که هنوز خيلي هم برای جامعه‌ی داخل ايران آشنا نيست از اين نسل دومي‌های دست به قلم و اهل هنر زياد است و نيروی فکری‌شان تا به حال در رسانه‌های اساسأ فارسي زبان به کار گرفته نشده. لابد در اروپا و امريکا که تعداد بيشتری ايراني هست زمينه‌های بيشتری از مشارکت هم وجود دارد.

حدس مي‌زنم فرصت خوبي‌ست برای مهدی که پيشقدم بشود و يک بخش از جامعه‌ی در حال بزرگ شدن ايراني را به همه‌مان معرفي کند.

نظرات

پست‌های پرطرفدار