ايشالا مبارکش باد






امروز سوار يک اتوبوسي شدم که مثل ماشين عروس بود. از در و ديوارش بادکنک و نوار رنگي آويزان کرده بودند. حالا نکته‌ی جالبش اين است که اين ماشين عروس بازی مربوط است به يک مراسمي که اسمش The Ashes يا "خاکستر" است و داستانش مي‌رسد به سال 1882.

در سال 1882 برای اولين بار تيم کريکت استراليا توانست تيم کريکت انگلستان را شکست بدهد و بعد از اين شکست بازيکنان تيم انگلستان تمام وسايل بازی‌شان- راکت و توپ و تيرهای چوبي- را آتش زدند و خاکسترش را ريختند توی يک گلدان و حالا هر دو سال يک بار اين دو تيم با هم مسابقه مي‌دهند تا ببينند کدام‌شان روی آن يکي را کم مي‌کند و خاکسترها را تصاحب مي‌کند.

وحشتناک درباره‌ی اين مسابقه حساسيت دارند و زده‌اند روی دست ما خوزستاني‌ها که حتي دو گل کوچک هم که بازی مي‌کنيم اگر ببازيم هر چه عينک ری‌بن‌ داريم همه را آتش مي‌زنم و از غصه بي عينکي تا مدت‌ها فقط شب‌ها از خانه مي‌آییم بيرون. خوب حق داريم! بدون عينک اصلأ چيزی برای پوشيدن نداريم!

خلاصه اتوبوس را پر کرده بودند از عکس و تفصيلات مربوط به سال‌های گذشته و همان تيمي که سال 1882‌مسابقه را برده بود.

اگر هم مي‌خواهيد اطلاعات بيشتری درباره‌ی The Ashes بخوانيد اينجا هست.

اگر هم درباره‌ی عينک ری‌بن اطلاعات مي‌خواهيد اينجا و اينجا هست.

نظرات

Maryam گفت…
سلام کا.
برای اولین بار وبلاگتان سریع السیر بارگذاری شد و معطلمان نکرد. این موفقیت را به شما و خوانندگان تبریک میگویم.

پست‌های پرطرفدار