کوچه‌ی بن بست ژاپني

آدم مدام فکر مي‌کند فقط غذاهای هندی يا مکزيکي از زور تندی زده‌اند به سيم آخر. به غذای ژاپني که مي‌رسيد خيلي تصوری از تندی‌اش نداريد. منتها يک جاهايي متوجه مي‌شويد هندی‌ها بايد اصولأ لنگ بيندازند پيش ژاپني‌ها.

امروز رفتم نهار سوشي گرفتم. ظاهر و باطن سوشي هيچ فرقي از جنبه‌ی مزه ندارد منتهای مراتب دو تا مخلفات دارد که مثل سوخت موشک عمل مي‌کنند. سگ توی روحش، معلوم نيست چي تويش مي‌ريزند که آدم دود خروجي از گوش و دماغ و پک و پهلويش را مي‌بيند.

اسم يکي‌شان سس سوياست و آن يکي Wasabi. بايد با هم مخلوط‌‌شان کنيد و بعد سوشي را بزنيد توی مخلوط و بعد بنشينيد و گذر دود را از اعضا و جوارح‌تان ببينيد. نوشابه هم که بخوريد کار خراب‌تر مي‌شود چون از قرار گاز نوشابه توی آن کوچه‌ی بن بست به کمک آن مخلوط ژاپني مي‌آيد نه به کمک شما و خلاصه فاجعه‌ای مي‌شود! از مال اينجانب شد.

آدم مي‌ماند توی غذاهای ژاپني، اين مخلوط مردافکن چطور توليد شده و چطور طرفدار دارد؟ خلاصه که ادويه‌جات هندی را که بگذاريد کنار اين مخلوط مي‌شود گفت ادويه‌جات بايد راه بروند که تازه پای‌شان باز بشود.

نظرات

پست‌های پرطرفدار