حکايت سرتق و عسل و کلاه
حالا که من در فکر يک فقره تعطيلی چند ماهه برای وبلاگ آزادنويس هستم کم‌کم آثار هنری دارند از راه می‌رسند.
آدم‌های تازه با کارهای متفاوت سر ذوق آمده‌اند که هر چقدر دل‌شان می‌خواهد کارهای ذوقی انجام بدهند. خيلی هم عالی. يعنی من که خيلی استقبال می‌کنم.
منتهای مراتب اگر ديدید يک مدتی ديگر خبری از نوشته‌های تازه نيست بگذاريد به حساب کارهای خودم که حسابی سرم شلوغ شده. گاهی هم مرخصی به هر حال.
خوب يکی از اين آثار هنری عبارت است از اين که يک آدم خوش ذوق به نام سرتق با يک فروند عکاس خوش ذوق به اسم عسل با يک فقره کلاه اهدايی کلی کار خيلی بامزه انجام داده‌اند. خيلی خوشم آمد از ابتکار هر دوی‌شان. خودتان ببينيد.
آدم‌های تازه با کارهای متفاوت سر ذوق آمده‌اند که هر چقدر دل‌شان می‌خواهد کارهای ذوقی انجام بدهند. خيلی هم عالی. يعنی من که خيلی استقبال می‌کنم.
منتهای مراتب اگر ديدید يک مدتی ديگر خبری از نوشته‌های تازه نيست بگذاريد به حساب کارهای خودم که حسابی سرم شلوغ شده. گاهی هم مرخصی به هر حال.
خوب يکی از اين آثار هنری عبارت است از اين که يک آدم خوش ذوق به نام سرتق با يک فروند عکاس خوش ذوق به اسم عسل با يک فقره کلاه اهدايی کلی کار خيلی بامزه انجام داده‌اند. خيلی خوشم آمد از ابتکار هر دوی‌شان. خودتان ببينيد.
نظرات