مارموز؛ فراز و فرود با عوامگرایان

يک سرباز، هزاران سرباز

موضوع را مي نويسم و شما به ميل خودتان درباره ش نظر بدهيد، يا تحليلش کنيد. من هم البته نظر خودم را مي نويسم

از سال 2003 که نزديک به دو هزار سرباز استراليايي به عراق اعزام شدند تا امروز دو نفرشان کشته شده اند. اما کشته شدن نفر دوم خيلي ماجراها به دنبالش داشته

اول اين که اين سرباز دومي در داخل منطقه ی سبز بغداد کشته شده، جايي که به شدت از آن محافظت مي شود. بعضي مطبوعات مي گويند خودکشي کرده اما وزير دفاع اعلام کرده که سرباز کشته شده ضمن تميز کردن اسلحه اش به طور اتفاقي از گلوله ی شليک شده از اسلحه ی خودش کشته شده

دوم، جنازه ی سرباز را آورده اند استراليا و در کمال احترامات نظامي تشييعش کرده اند و تحويل داده اند به خانواده، اما حالا که خانواده تابوت را باز مي کنند متوجه مي شوند اين که تحويلشان شده پسرشان نيست، البته او متأهل بوده و دو فرزند هم دارد. مادر سرباز کشته شده شبانه زنگ مي زند به جان هوارد نخست وزير و او را هر چه مي خورده فحش مي دهد. وزير خزانه داری هم از طرف دولت عذرخواهي رسمي مي کند. مي روند و مي گردند و جسد اصلي را مي آورند و دوباره تشييع جنازه، نخست وزير هم مي رود به مراسم

سوم، باز هم اين طرف و آن طرف مي گويند پس اين سرباز اضافي که جنازه اش را آورده اند مال کيست؟ دولت مي گويد چون سرباز استراليايي اصلأ صرب بوده بنابراين از روی تشابه اسمي صرب ها با هم آن جنازه ی اشتباهي مربوط به يکي از سربازان صرب بوده. اما اين که چرا هيچ کسي از صربستان يا هر جای ديگری هنوز ادعای آن جسد را نکرده خودش دارد داستاني مي شود

بنابراين، يا دولت دارد دروغ مي گويد و آن جسد هم استراليايي ست و صدايش را درنمي آورند که نکند معلوم بشود تعداد کشته ها بيشتر از اين چيزی ست که مي گويند، و يا تعداد کشته ها را اصلأ جايي به درستي اعلام نمي کنند که معلوم بشود آن جا در عراق چه مي گذرد

يک نتيجه ی ديگر، آيا سربازان درگير در جنگ ممکن است در اثر فشارهای ناشي از جنگ دست به خودکشي هم بزنند؟ هيچ قراری برای تحقيق در اينباره نگذاشته اند

برای من نکته ی جالبش اين است که مادر سرباز کشته شده توانسته گوشي تلفن را بردارد و به نخست وزير بد و بيراه بگويد آن هم شب، هيچ کسي هم نگفته حاج آقا خوابند يا فردا برويد دفتر فلان و بهمان يا نامه بنويسد و شکايت کتبي کنيد، ضمن اين که روزنامه ها هم خبردار شده اند و موضوع را در بوق کرده اند، از شورای امنيت ملي هم کسي نگفته ننويسيد يا توقيفتان مي کنيم اگر بنويسيد

ببينيد نخست وزير چه گفته

She was very distressed. She was very angry, she was very upset, and all of that is totally understandable," Howard told Southern Cross Broadcasting.

اين يک سرباز استراليايي و شلوغي های مرتبط با او را بگذاريد در کنار آن هزاران سرباز و رزمنده ی ايراني که به اسم شهدای گمنام دارند اين طرف و آن طرف دفن شان مي کنند، چرا هم ندارد