آش رشته


حالا اميدوارم نفرينم نکنيد که عکس‌های آش رشته را گذاشتم روی وبلاگ و به هوس‌تان انداختم. اين به کنار، اما نفرين‌تان مي‌کنم اگر در جواب اين عکس‌ها برداريد عکس يک ديگ حليم را بگذاريد روی وبلاگتان.

جواب عکس آش رشته‌ای را که مي‌شود از قطب شمال تا قطب جنوب همه جا بساط پخت و پزش را علم کرد با عکس حليم نمي‌دهند که اول از همه همان کوبیدن گندمش کلي طاقت می‌خواهد چه برسد به کوبيدن گوشت و مابقي مخلفاتش.

جواب عکس آش رشته فوق فوقش مي‌شود عکس ميرزا قاسمي. حالا مثلأ برای کشک آش مي‌خواهيد خيلي مته به خشخاش بدهيد تلافي‌اش مي‌شود عکس يک شيشه دوغ آبعلي.

اما امروز در يک بحث کاملأ فرهنگي معلوم شد که ما ايراني‌ها حليم را با مخلفات خيلي عجيب و غريبي مي‌خوريم مثل نمک، دارچين، شکر، و بلاخره عدس. البته در خانواده‌ و فاميل ما حليم را با سرشير مي‌خورند. در واقع راهي جز اين که حليم را با سرشير بخوريم به ذهنمان راه نمي‌دهيم. از اتفاقات روزگار شيربرنج را هم با سرشير مي‌خوريم.

خلاصه برگردم به بحث داغ آش رشته که اميدوارم امکانات تکنولوژيکي‌اش دم دستتان باشد که بزنيد و دلي از عزا دربياوريد. اين هم عکس‌ها.



نظرات

پست‌های پرطرفدار