کيک
خوب الوعده وفا. اين هم دستور پخت يک کيک که به نظرم قدم اول خوبي‌ست. اگر بلديد کيک بپزيد که يک کمي تحمل کنيد تا برسيم به بعدی‌ها، ولي اگر بلد نيستيد با همين دستور مي‌توانيد يک کيک حسابي درست کنيد.
و اما سه تا و نصفي قانون مهم.
اول از همه برای پختن کيک و شیريني بايد حالتان خوش باشيد. يعني اگر حالتان خوش نيست اصلأ کيک پختن را فراموش کنيد چون نتيجه‌اش افتضاح درمي‌آيد. حلوا که نمي‌خواهيد بپزيد که. طفلک حلوا! از سياست گرفته تا حلوا همه چيز را با هم بدنام کرده‌اند. خلاصه که اصولأ نتيجه‌ی تمام پختني‌های توی عالم ربط مستقيم دارد به حال و روز آدمي که مي‌خواهد آن‌ها را بپزد.
دوم، يک موسيقي خيلي درست و حسابي که شما را سر حال بياورد خيلي لازم است. مطلقأ از فکر شنيدن سه تار بيرون بياييد. کيک و سه تار با هم جور درنمي‌آيند. من هم سه تار بلدم بزنم هم کيک بلدم بپزم و اين را از روی تجربه مي‌گويم. يک موسيقي خوب بگذاريد که يک کمي هم اگر شد حرکات موزون بفرماييد آن وسط‌های کار.
سوم، دستور کيک و شيريني پختن از آسمان نيامده پايين. پيامبر کيک پز هم که معرفي نشده تا به حال، بنابراين دستور پخت را بعدأ که يک کمي ذائقه‌تان دست‌تان آمد مي‌توانيد عوض کنيد و هزار تا دستکاری تويش انجام بدهيد.
و آن قانون نصفه عبارت است از اين که يک دوربين عکاسي يا حتي موبايل داشته باشيد برای عکس گرفتن از نتيجه‌ی کار که خودتان بعدأ از پيشرفتي که مي‌کنيد باخبر بشويد. پيشرفت مي‌کنيد نگران نباشيد.
خوب اول برويد فر را روشن کنيد و درجه‌اش را بگذاريد روی 250. اگر هم به هر دليلي فر دم دست‌تان نيست بايد يک محيط داغ فراهم کنيد که حرارتش خيلي نوسان نداشته باشد. با ذغال هم مي‌شود کيک پخت ضمنأ.
60 گرم کره و يک پيمانه (مثلأ يک ليوان) شکر و يک تخم مرغ را بريزيد توی يک ظرف گود. بعد يک قاشق چايخوری عصاره‌ی وانيل بريزيد رويش، و يک قاشق مرباخوری پودر کيک يا همان بکينگ پاودر. اگر پودر کيک نداريد مي‌توانيد جوش شيرين بريزيد به همان اندازه و اگر وانيل نداريد مي‌توانيد مثلأ چند قطره ليمو ترش بريزيد به جايش. اما در همه حال يک مقداری پوست پرتقال رنده شده بريزيد روی همين موادی که گفتم. پوست پرتقال زياد کيک را تلخ مي‌کند ولي من گاهي کيک تلخ را دوست دارم و خيلي سليقه‌ای‌ست، مثل شکلات سياه.
اين مواد را با همزن يا چنگال خوب به هم بزنيد تا دست آخر يک کرم يکنواخت درست بشود. يک ده دقيقه‌ای کار دارد و موسيقي به همين درد مي‌خورد.
کرم که درست شد درست به همان اندازه‌ی پيمانه‌تان شير بريزيد روی آن و باز به هم بزنيد. يک کمي قيافه‌اش افتضاح مي‌شود ولي لطفأ بدبين نباشيد چون تازه اول کار است. خوب حالا اگر اهل معلق بازی هستيد و دوست داريد توی کيک‌تان مثلأ خلال بادام يا پسته يا کشمش داشته باشيد همين حالا وقت اضافه کردنش است. وسايل اضافه‌ی خانه‌تان را هم مي‌توانيد بريزيد توی کيک و حالشان را ببريد. مقدارش هم به خودتان بستگي دارد.
خوب حالا مهم‌ترين قسمت کيک پختن است که عبارت است از وارد کردن آرد. اين همان قسمت اژدها وارد مي‌شود داستان است.
آرد کيک بايد از نوع "خود ورآمدني" باشد که توی مغازه‌ها به آن مي‌گويند Selfrising. هر آردی برای يک کاری مناسب است و اگر برداريد آرد ساده بريزيد توی آن مخلوطي که درست کرديد کيک‌تان پف نمي‌کند. البته برای بعضي انواع کيک بايد همين آرد را بريزيد ولي ماجرای آن کيک‌ها چيز ديگری‌ست که مي‌نويسم بعدأ.
خوب به اندازه‌ی يک پيمانه و نصف آرد را بريزيد توی يک الک و هر بار يک کمي از آرد را اضافه کنيد به موادی که درست کرديد. آرام آرام مخلوط را به هم بزنيد و فقط هم از يک جهت به هم بزنيد. و بعد دوباره آرد اضافه کنيد و به هم بزنيد تا آرد توی الک تمام بشود. بعدأ باز مي‌توانيد مقدار آرد را کم و زياد کنيد به مناسبت کيکي که مي‌خواهيد درست کنيد.
آهان اگر مي‌خواهيد کيک‌تان را با مثلأ خامه و بستني به خورد مردم بدهيد شيريني کيک بايد کم باشد که مردم پس نيفتند. يعني آن يک پيمانه را کم کنيد به سه چهارم يا حتي نصف.
خوب آرد را که ريختيد و تمام شد کف و اطراف ظرف کيک پزی‌تان را چرب کنيد و بعد يک لايه کاغذ روغني بگذاريد روی آن و روی کاغذ را هم چرب کنيد. کاغذ چرب هم نداريد با کاغذ معمولي مي‌توانيد همين کارها را انجام بدهيد ولي بايد کاغذ را حسابي چرب کنيد.
و بعد مايع کيک را بريزيد توی ظرف و بگذاريد توی فر يا محيط داغي که داريد. حرارت را بياوريد پايين تا برسد به 150 درجه سانتيگراد. کيک وقتي خوب عمل مي‌آيد که آرام پخته بشود و تمام داخل کيک اول پخته شده باشد. اگر حرارت زياد باشد روی کيک مي‌سوزد و تويش نپخته مي‌ماند.
حدود نيم ساعت طول مي‌کشد که کيک درست بشود ولي برای اطمينان يک چنگال را فروکنيد توی کيک و ببنيد اگر مواد تويش هنوز خيلي خيس بود يعني باز بايد توی فر باشد.
حالا خامه را درست کنيد.
خامهی شل و ول توی مغازه را بخريد و يک شيشه‌اش را خالي کنيد توی يک کاسه. يک پيمانه شکر هم اضافه کنيد به آن. البته هزار جور شکر هست برای اين کار ولي شکر معمولي هم همان کار را انجام مي‌دهد. باز يک مقداری پوست پرتقال رنده کنيد توی همين مخلوط. اگر خامهی مثلأ بفهمي نفهمي ترش هم دوست داريد چند قطره ليمو اضافه کنيد به مواد.
بعد يک کيسه يخ بياوريد. کاسه را بگذاريد روی کيسه‌ی يخ و با همزن يا چنگال شروع کنيد به همزدن مخلوط. اينجا هم موسيقي به کارتان مي‌آيد زياد! مخلوط را هم بزنيد تا وقتي که مخلوط تقريبأ سفت بشود. نبايد خيلي سفت بشود چون آنوقت يک چيزی مثل پنير از آب درمي‌آيد.
خوب حالا خامه را نگه داريد برای وقتي که کيک را درست کرديد و سرد شد و خواستيد کيک بخوريد. خامه را بگذاريد کنار کيک. خيلي هم بهترش اين است که بستني هم بگذاريد کنار هر دوشان. ضمنأ خامهی مورد نظر را مي‌توانيد توی قهوه‌ی بدون شير هم بريزيد و تبديلش کنيد به کاپوچينو.
هيچ اتفاقي نمي‌افتد که کيک‌تان برای بار اول و دوم خوب از آب درنيايد. ياد گرفتن هر کاری في‌الفور نيست. يک کمي حوصله مي‌خواهد که چيزی را که خودتان دلتان مي‌خواهد درست کنيد.
اگر کيک پختيد عکسش را بفرستيد که بگذارم روی وبلاگ. هيچ هم رودرواسي نکنيد که قيافه‌اش بد شده. لازم نيست همه‌ی عالم مرلين مونرو و آلن دلون باشند که. مزه‌ی کيک بايد خوب باشد، باقي‌اش هم که به تزئيناتش است.
حالا اگر حالتان خوش است برويد کيک‌تان را بپزيد.
و اما سه تا و نصفي قانون مهم.
اول از همه برای پختن کيک و شیريني بايد حالتان خوش باشيد. يعني اگر حالتان خوش نيست اصلأ کيک پختن را فراموش کنيد چون نتيجه‌اش افتضاح درمي‌آيد. حلوا که نمي‌خواهيد بپزيد که. طفلک حلوا! از سياست گرفته تا حلوا همه چيز را با هم بدنام کرده‌اند. خلاصه که اصولأ نتيجه‌ی تمام پختني‌های توی عالم ربط مستقيم دارد به حال و روز آدمي که مي‌خواهد آن‌ها را بپزد.
دوم، يک موسيقي خيلي درست و حسابي که شما را سر حال بياورد خيلي لازم است. مطلقأ از فکر شنيدن سه تار بيرون بياييد. کيک و سه تار با هم جور درنمي‌آيند. من هم سه تار بلدم بزنم هم کيک بلدم بپزم و اين را از روی تجربه مي‌گويم. يک موسيقي خوب بگذاريد که يک کمي هم اگر شد حرکات موزون بفرماييد آن وسط‌های کار.
سوم، دستور کيک و شيريني پختن از آسمان نيامده پايين. پيامبر کيک پز هم که معرفي نشده تا به حال، بنابراين دستور پخت را بعدأ که يک کمي ذائقه‌تان دست‌تان آمد مي‌توانيد عوض کنيد و هزار تا دستکاری تويش انجام بدهيد.
و آن قانون نصفه عبارت است از اين که يک دوربين عکاسي يا حتي موبايل داشته باشيد برای عکس گرفتن از نتيجه‌ی کار که خودتان بعدأ از پيشرفتي که مي‌کنيد باخبر بشويد. پيشرفت مي‌کنيد نگران نباشيد.
خوب اول برويد فر را روشن کنيد و درجه‌اش را بگذاريد روی 250. اگر هم به هر دليلي فر دم دست‌تان نيست بايد يک محيط داغ فراهم کنيد که حرارتش خيلي نوسان نداشته باشد. با ذغال هم مي‌شود کيک پخت ضمنأ.
60 گرم کره و يک پيمانه (مثلأ يک ليوان) شکر و يک تخم مرغ را بريزيد توی يک ظرف گود. بعد يک قاشق چايخوری عصاره‌ی وانيل بريزيد رويش، و يک قاشق مرباخوری پودر کيک يا همان بکينگ پاودر. اگر پودر کيک نداريد مي‌توانيد جوش شيرين بريزيد به همان اندازه و اگر وانيل نداريد مي‌توانيد مثلأ چند قطره ليمو ترش بريزيد به جايش. اما در همه حال يک مقداری پوست پرتقال رنده شده بريزيد روی همين موادی که گفتم. پوست پرتقال زياد کيک را تلخ مي‌کند ولي من گاهي کيک تلخ را دوست دارم و خيلي سليقه‌ای‌ست، مثل شکلات سياه.
اين مواد را با همزن يا چنگال خوب به هم بزنيد تا دست آخر يک کرم يکنواخت درست بشود. يک ده دقيقه‌ای کار دارد و موسيقي به همين درد مي‌خورد.
کرم که درست شد درست به همان اندازه‌ی پيمانه‌تان شير بريزيد روی آن و باز به هم بزنيد. يک کمي قيافه‌اش افتضاح مي‌شود ولي لطفأ بدبين نباشيد چون تازه اول کار است. خوب حالا اگر اهل معلق بازی هستيد و دوست داريد توی کيک‌تان مثلأ خلال بادام يا پسته يا کشمش داشته باشيد همين حالا وقت اضافه کردنش است. وسايل اضافه‌ی خانه‌تان را هم مي‌توانيد بريزيد توی کيک و حالشان را ببريد. مقدارش هم به خودتان بستگي دارد.
خوب حالا مهم‌ترين قسمت کيک پختن است که عبارت است از وارد کردن آرد. اين همان قسمت اژدها وارد مي‌شود داستان است.
آرد کيک بايد از نوع "خود ورآمدني" باشد که توی مغازه‌ها به آن مي‌گويند Selfrising. هر آردی برای يک کاری مناسب است و اگر برداريد آرد ساده بريزيد توی آن مخلوطي که درست کرديد کيک‌تان پف نمي‌کند. البته برای بعضي انواع کيک بايد همين آرد را بريزيد ولي ماجرای آن کيک‌ها چيز ديگری‌ست که مي‌نويسم بعدأ.
خوب به اندازه‌ی يک پيمانه و نصف آرد را بريزيد توی يک الک و هر بار يک کمي از آرد را اضافه کنيد به موادی که درست کرديد. آرام آرام مخلوط را به هم بزنيد و فقط هم از يک جهت به هم بزنيد. و بعد دوباره آرد اضافه کنيد و به هم بزنيد تا آرد توی الک تمام بشود. بعدأ باز مي‌توانيد مقدار آرد را کم و زياد کنيد به مناسبت کيکي که مي‌خواهيد درست کنيد.
آهان اگر مي‌خواهيد کيک‌تان را با مثلأ خامه و بستني به خورد مردم بدهيد شيريني کيک بايد کم باشد که مردم پس نيفتند. يعني آن يک پيمانه را کم کنيد به سه چهارم يا حتي نصف.
خوب آرد را که ريختيد و تمام شد کف و اطراف ظرف کيک پزی‌تان را چرب کنيد و بعد يک لايه کاغذ روغني بگذاريد روی آن و روی کاغذ را هم چرب کنيد. کاغذ چرب هم نداريد با کاغذ معمولي مي‌توانيد همين کارها را انجام بدهيد ولي بايد کاغذ را حسابي چرب کنيد.
و بعد مايع کيک را بريزيد توی ظرف و بگذاريد توی فر يا محيط داغي که داريد. حرارت را بياوريد پايين تا برسد به 150 درجه سانتيگراد. کيک وقتي خوب عمل مي‌آيد که آرام پخته بشود و تمام داخل کيک اول پخته شده باشد. اگر حرارت زياد باشد روی کيک مي‌سوزد و تويش نپخته مي‌ماند.
حدود نيم ساعت طول مي‌کشد که کيک درست بشود ولي برای اطمينان يک چنگال را فروکنيد توی کيک و ببنيد اگر مواد تويش هنوز خيلي خيس بود يعني باز بايد توی فر باشد.
حالا خامه را درست کنيد.
خامهی شل و ول توی مغازه را بخريد و يک شيشه‌اش را خالي کنيد توی يک کاسه. يک پيمانه شکر هم اضافه کنيد به آن. البته هزار جور شکر هست برای اين کار ولي شکر معمولي هم همان کار را انجام مي‌دهد. باز يک مقداری پوست پرتقال رنده کنيد توی همين مخلوط. اگر خامهی مثلأ بفهمي نفهمي ترش هم دوست داريد چند قطره ليمو اضافه کنيد به مواد.
بعد يک کيسه يخ بياوريد. کاسه را بگذاريد روی کيسه‌ی يخ و با همزن يا چنگال شروع کنيد به همزدن مخلوط. اينجا هم موسيقي به کارتان مي‌آيد زياد! مخلوط را هم بزنيد تا وقتي که مخلوط تقريبأ سفت بشود. نبايد خيلي سفت بشود چون آنوقت يک چيزی مثل پنير از آب درمي‌آيد.
خوب حالا خامه را نگه داريد برای وقتي که کيک را درست کرديد و سرد شد و خواستيد کيک بخوريد. خامه را بگذاريد کنار کيک. خيلي هم بهترش اين است که بستني هم بگذاريد کنار هر دوشان. ضمنأ خامهی مورد نظر را مي‌توانيد توی قهوه‌ی بدون شير هم بريزيد و تبديلش کنيد به کاپوچينو.
هيچ اتفاقي نمي‌افتد که کيک‌تان برای بار اول و دوم خوب از آب درنيايد. ياد گرفتن هر کاری في‌الفور نيست. يک کمي حوصله مي‌خواهد که چيزی را که خودتان دلتان مي‌خواهد درست کنيد.
اگر کيک پختيد عکسش را بفرستيد که بگذارم روی وبلاگ. هيچ هم رودرواسي نکنيد که قيافه‌اش بد شده. لازم نيست همه‌ی عالم مرلين مونرو و آلن دلون باشند که. مزه‌ی کيک بايد خوب باشد، باقي‌اش هم که به تزئيناتش است.
حالا اگر حالتان خوش است برويد کيک‌تان را بپزيد.
نظرات