از خوزستان

يک وقتي يکي‌ از دوستانم افتاده بود به اصرار که اگر جايي بين فاميل‌های ما جشن و عروسي اين‌ها هست او را دعوت کنيم که بيايد ببيند مراسم خوزستاني‌ها چطور مراسمي‌ست. البته واقعأ مثل خيلي جاهای ديگر ايران که مراسم بزن و برقص سنتي و بومي جايش را داده به همين رقص و آواز با آهنگ‌های لس آنجلسي، خوزستان هم همين وضعيت را پيدا کرده. اما خوب يک کمي که از جشن مي‌گذرد خود اهالي محل و فاميل و دوست و آشنا از خواننده‌ی لس آنجلسي جلو مي‌زنند و کم‌کم به قدر طاقت محل بزن و برقص به سبک خوزستاني اجرا مي‌شود.

خيلي که خانواده اصلأ خودشان اهل داريه و دنبک باشند آنوقت اصولأ طومار خواننده‌ی لس آنجلسي را در همان دقايق اوليه‌ی مراسم مي‌پيچند به هم و خلاصه مراسم به سبک خوزستان دنبال مي‌شود.

خلاصه که اين دوست من خيلي خوش شانس بود و دعوت شد به يک مراسم عروسي در بين فاميل ما. از بس که فکر مي‌کرد حالا چه خبر مي‌شود فقط مانده بود به جای کت و شلوار مثلأ لنگ ببندد به خودش بيايد عروسي که خيلي در بندری رقصيدن مشکلي نداشته باشد.

با هيجان زياد آمد توی مراسم ولي ديد همه مدعوين مثل باقي جاها نشسته‌اند و دارند پذيرايي مي‌شوند. يک کمي غر زد به من که اين که مثل باقي مراسم جاهای ديگه هست، پس اين‌ها که همه‌شان نشسته‌اند. جدأ باورش نمي‌شد. خيلي بدتر توی ذوقش خورد که ديد موسيقي لس آنجلسي هم گذاشتند.

از اتفاق هر دو خانواده‌ی صاحب مراسم خودشان يکي يک پا اهل داريه و دنبک بودند ولي يک کمي وقت مي‌برد تا مراسم سنتي رقص و آواز راه بيفتد. و تا به آن وقت رسيد اين دوست من همينطور غر زد.

اما دشمن‌تان ببيند که وقتي بزن و برقص مدل خوزستاني شروع شد تقريبأ خانه را گذاشتند روی سرشان و اين دوست من هم کتش را درآورده بود و دور سرش مي‌چرخاند. تا نيمه شب هم همين وضعيت بود.

من اين مدل مراسم را در کردستان هم ديده‌ام که مثلأ برای يک جشن تولد هم رقص و آواز شبيه به مراسم عروسي تدارک ديده بودند. توی بوشهر و بندرعباس هم همين است. اتفاقأ در يک مراسم عروسي اهل تبريز هم بوده‌ام که خيلي حسابي همه را از روی صندلي نشستن معاف کرده بود.

حالا امروز يک ايميلي از پويا گرفتم که مربوط است به يک قطعه‌ی قاطي از بندری و عربي که موسيقي‌اش خيلي شبيه است به موسيقي جديد بندری که به کلي با اين بندری‌هايي که در لس آنجلس مي‌خوانند متفاوت است. مي‌شود گفت اگر شعر آهنگ را يک کمي تغيير مي‌دادند باقي‌اش همين چيزی‌ست که در مراسم خوزستاني‌ها مي‌شنويد. البته يک بخشي از تمام مراسم خوزستاني‌ها مربوط است به شعرهای بدون موسيقي که همگي با هم مي‌خوانند و توی هر خانواده‌ای چندتايي ازشان هست که گاهي شعرشان فرق مي‌کند و اين را نشنيده‌ام جايي اجرايش کنند.

حالا برای اين که يک کمي بدانيد در مراسم خوزستاني‌ها بايد منتظر چه نوع موسيقي‌ای باشيد اين قطعه را هم ببينيد (اگر بشود ديد) و بشنويد.

نظرات

پست‌های پرطرفدار