آسان نه، اما مهم
حالا که مراسم عيد نوروز در ايران به آخرين روزش رسيده تازه من يادم آمده که درباره ی مراسم سال نو در اين جا بنويسم
اين محاسبات رياضي دقيقي که پايه ی تقويم جلالي ما در ايران هست باعث شده تا سال جديد از جنبه ی عددی با پايان سال قديم فاصله داشته باشه. 29 اسفند تمام مي شه و اول فروردين مي رسه اما سال هنوز نو نشده. از جنبه س رياضي کاملأ دقيقه اما از جنبه ی حسي و در زندگي روزمره خيلي هم فرقي نداره که سال جديد مثلأ هشت صبح شروع مي شه يا هشت شب
اين جا آمده اند و آن محاسبات رياضي را گذاشته اند در حوزه ی علم که البته جا هم دارد ولي حس سال نو را در همان پايان روز و آغاز روز بعد به مردم مي چشانند، جدأ هم مي چشانند. شب آخر سال همه مي روند کنار رودخانه و در شهرهای دور از رودخانه همه را دعوت مي کنند به مرکز شهر. از ساعت ها قبل همه جا بساط موسيقي و رقص برپاست و مرتب ساعت را اعلام مي کنند. آخرين دقيقه را از طريق راديو و با شمارش معکوس اعلام مي کنند و مردم هم آن ده ثانيه ی آخر را با صدای بلند مي شمارند و بنگ. سال نو مي شود
اين تجربه ی سه ساله فقط از جنبه ی حسي به من نشان داده که محاسبات دقيق علمي در ايجاد شور و نشاط اجتماعي نه تنها مؤثر نيست بلکه از شور احساس سال نو هم کم مي کند. اين را در شب کريسمس هم ديده ام ميان مسيحيان و حتي بچه های کوچکي که در خانواده های غير مسيحي زندگي مي کنند. پايان و شروع حادثه را گذاشته اند در بخش عامه فهم يعني شب که تمام مي شود سال هم به پايان مي رسد و صبح دنيا جديد شده
سوابق طولاني هم دارند که اين توافق های بشری را برای ايجاد احساسات بيشتر اجتماعي دستکاری کنند. مثلأ توافق کرده اند که فلان جشن ملي را در روز خودش که ممکن است وسط هفته باشد نگيرند و آن را تغيير بدهند به روز بعد از تعطيلات آخر هفته که مردمي که مي خواهند از تعطيلات طولاني استفاده کنند به خاطر تعطيلي وسط هفته دست کم هفته ی کاری شان خراب نشود و بيخود چرخ اقتصادی جامعه را همان وسط هفته کند نکنند. به نظرم منطقي هم مي رسد که خيلي از تعطيلات را بشود منتقل کرد در يک جايي که هم برای جامعه از جنبه ی کاری و هم برای مردم از جنبه ی اجتماعي مفيدتر باشد
البته کاملأ هم مي دانم که تغيير دادن اين روزها در عرف ايران کار ساده ای نيست ولي کاش مي شد اگر روزنامه نگاراني هستند که اصولأ با اين نظر موافقند دست کم بحثش را باز کنند. واقعأ چه فرقي دارد که فلان جشن ملي يا عزای مذهبي که امسال افتاده وسط هفته برود آخر هفته که همه ی مردم به خاطر آن روز تعطيل وسط هفته تمام هفته را تعطيل نکنند يا دست و دلشان برای شروع يک هفته به کار نرود؟
مي دانم کار آساني نيست ولي بايد به اهميتش فکر کرد
نظرات