مارموز؛ فراز و فرود با عوامگرایان

فصل ها تصوير خودشان را مي سازند


گاهي فصل ها ديرتر يا زودتر از راه مي رسند. گاهي هوای بهاری وقتي مي رسد که هنوز تقويم ها زمستان را نشان مي دهند، گاهي هم بهار تا اواخر فروردين هنوز نيامده. هزاری هم که لباس زمستاني بپوشيد تا هوا سرد نشود از آن لباس چيزی جز عرق کردن نصيیتان نمي شود. فصل ها خودشان تصوير خودشان را مي سازند و همين است که هميشه با چند درجه تفاوت اما زمستان، زمستان است. بهار هم ولو برای دو هفته که بماند و برود اما بهار است
الپر با آن چه حالا بعد از چند روزی جار و جنجال وبلاگي و رسانه ای در وبلاگش نوشته تصوير خودش را ساخته. نمي گويم با يک گل بهار شده اما الپر با آن نوشته ی حرفه ای و پذيرفتن آن خطای سهوی همه مان را به يک مرحله ی جديد وارد کرده. ما حالا استاندارد داريم و اين را مديون الپر هستيم که نشان داد مي شود هميشه برگشت و دوباره نگاه کرد. حالا بعد از حسين درخشان که وبلاگ نويسي را به همه مان معرفي کرد و استاندارد نوشتن را از شکل محدود شده ی مطبوعاتي به شکل آزاد و عمومي آن ارتقاء داد الپر هم راه حريم نگه داشتن را فراهم کرد
مي توانيد با نظرم موافق نباشيد از اول تا آخر اما همانقدر که ما سردبيران وبلاگ های خودمان هستيم و خيلي هم جدی نظراتمان را مي نويسيم و دولت ها مي توانند مانع از دسترسي عموم به آن بشوند حالا مي توانيم بگوئيم اين رسانه هایمان حريم هم دارند، و اگر حريمي را بشکنند مي شود متعرضشان شد. بيشتر از اين برايشان قانون نتراشيم بهتر است
فصل ها ديرتر يا زودتر مي رسند و تصوير خودشان را مي سازند ولو نشاني شان هنوز به تقويم ما نرسيده يا از آن گذشته باشد