ورزش
باشگاه ورزشي دانشگاه رو که اين جا به اون مي گن "جيم" (مخفف جيمناسيوم) از جای قبليش به يک محل نزديک تری به مجموعه ی ساختمان های دانشگاه منتقلش کرده اند برای همين هم مشتری هاش زيادتر شده. قيمتش رو هم پائين تر آوردن که تعداد بيشتری بتونن از امکاناتش استفاده کنن. حالا ديگه همه را ه به راه مي رن جيم، واقعأ هم همه راه به راه جيم مي شن
اما موضوع صحرای کربلا اينه که يک کشوری -يعني استراليا- که به اندازه ی يک قاره س اما بيست ميليون نفر جمعيت داره و خيلي هاشون هم مهاجرند و گاهي عرق ملي شون هنوز اونقدری هست که حاضر نشن به اسم استراليا مسابقه بدن اونوقت با همين جمعيت از نظر تعداد مدال در المپيک دوم مي شن. سرمايه گذاری اين ها در ورزش شگفت آوره. عصرها همينطور که توی خيابون ها چشم مي گردونيد مرد و زن و پير و جوان دارن با لباس ورزش مي دوند، مرتب هم مسابقه به عناوين مختلف برگزار مي شه و جوايز حسابي مي دن
به همين نسبتي که ورزش در استراليا توسعه پيدا کرده طب ورزشي هم رشد کرده و تقريبأ در همه ی شاخه های مرتبط با طب ورزشي مراکز تحقيقاتي به راه انداخته اند. بنابراين اگر اهل تحقيق در هر زمينه ای مرتبط با ورزش هستين و يک سابقه ی نسبتأ کوچک اما معتبر هم داريد مي تونين توی دانشگاه های مختلف استراليا برای کار کردن در حوزه های علمي ورزش اقدام کنين
من هميشه برام جالب بوده که اين جمعيت کوچک چطور به ورزش کردن تشويق مي شن. اين چيزيه که مي تونه به عنوان الگو در ايران هم استفاده بشه
نظرات