دنيا را مي‌بينيد که؟

آدم دلش مي‌سوزد برای ورزشکاران ايران. الان يک نمونه‌اش را مي‌گويم که خودتان متوجه بشويد.

ورزشکاران ايراني با همه‌ی زحمتي که مي‌کشند تا برسند مثلأ به تيم ملي اگر در بهترين زمان و مکان شانس نياورند بايد مسابقه را ترک کنند. چرا؟ چون اگر حريف‌شان اسرائيلي باشد به دلايل سياسي از شرکت کردن در مسابقه معذورند ولو که بتوانند حريف را شکست بدهند اما طبق قانون بايد از زمين خارج بشوند و در نتيجه مسابقه به نفع آن حريف که او هم تقصيری بابت به دنيا آمدنش در اسرائيل ندارد تمام مي‌شود. ديگر از بس که اين اتفاق افتاده همه‌مان مي‌دانيم که داستان از چه قرار است.

حالا داستان را از آن طرف ببينيد.

6 وزنه بردار ايراني به دليل استفاده از مواد نيروزا برای مدت دو سال از شرکت در مسابقات بين المللي محروم شده‌اند. همين دو سه روز گذشته رئيس فدراسيون وزنه برداری ايران رفته است به جلسه‌ی فدراسيون جهاني در پراگ و "فیلم تهیه شده از سوی فدراسیون وزنه برداری ایران را که در20 دقیقه به صورت کامل و با زیر نویس انگلیسی تمام اتفاقات رخ داده، در خواست محرومین، مربیان و خانواده هایشان را در برداشت به حاضرين نشان داده که مورد استقبال آنان قرارگرفت".

حالا حاضرين در جلسه چه کساني بوده‌اند؟ خودتان از زبان رئيس فدراسيون که خبرش را خبرگزاری مهر تهيه کرده بخوانيد.

"آقایان بوریس کایزر رییس کمیته قضایی IWF ، شیمون باراک رییس کمیته پزشکی IWF ، فیلیپ سن سیره رییس کمیته ضد دوپینگ IWF ، مایکل ایرانی عضو کمیته پزشکی IWF ، میردین جان عضو هيات رئيسه فدراسيون جهاني، 5 عضو عالیرتبه فدراسیون جهانی بودند که به طور کامل دفاعیات صورت گرفته از سوی افشارزاده رییس فدراسیون، دکتر شهابی نایب رییس فدراسیون وزنه برداری کشورمان و پرویز جلایر قهرمان جهان را مورد بحث و بررسی قرار دادند".

آن آدم اصل کاری که بايد از جنبه‌ی پزشکي موضوع را فيصله يافته تلقي کند همين دکتر شيمون باراک است. بله درست حدس زديد ايشان نماينده‌ی کشور اسرائيل در فدراسيون جهاني وزنه برداری و رئيس کميته‌ی پزشکي فدراسيون است.

يعني اين همه سر و صدا درباره‌ی حذف اسرائيل همه‌اش مي‌رسد به اينجا که اهل فدراسيون وزنه برداری ايران بايد بروند و از يکي از همان‌هايي که ورزشکاران ايراني بايد به خاطر مليت‌شان با آن‌ها مسابقه ندهند رضايت نامه بگيرند. فيلم هم نشان بدهند که نه تنها ورزشکاران بلکه خانواده‌های‌شان هم درخواست تخفيف مجازات بدهند. آن وقت از اين طرف اگر همين ورزشکار به يک حريف اسرائيلي برسد بايد قبول کند که مسابقه را باخته و ميدان را ترک کند. در واقع از همه طرف محروميت و گريه و زاری.

دنيا را مي‌بينيد که؟

اگر همين اهل فدراسيون به ورزشکاران و خانواده‌هاشان مي‌گفتند که فيلم را داريم مي‌بريم که يک گروهي شامل يک آدمي از اسرائيل درباره‌ی شما تصميم بگيرد چه اتفاقي مي‌افتاد؟ باز هم بايد زمين را ترک مي‌کردند و عطای بخشش را به لقای آن مي‌بخشيدند؟

نه به آن سر و صداها، نه به اين فيلم بردن. آخر اين شتر سواری دولا دولا چه خاصيتي دارد؟

نظرات

پست‌های پرطرفدار