از اعيان تا هنرمندان
خود خانه که حالا عکس‌هايش را مي‌بينيد در مقايسه با خانه‌های امروزی خيلي خانه‌ی راحتي نيست و به جز محل خانه که جای بسيار درست و حسابي‌ست باقي‌اش مقداری اسباب و اثاثيه و عکس و مدارک قديمي‌ست. خانه هم چهار طبقه بود که اينروزها برای خانه‌های مسکوني بريزبن خيلي نامتعارف است.
اما دو تا کار جالب در همين خانه انجام شده که از همه مهمترند. يکي اين که چون اهل خانه جزو اعيان قديمي بوده‌اند و القاب دربار انگلستان هم داشته‌اند بنابراين خانه را تبديل کرده‌اند به محل برگزاری يک مسابقه‌ی سالانه که اسمش "مسابقه‌ی خطابه خواني" است. يعني بين بچه‌های مدرسه‌ای در سنين مختلف مسابقه‌ی خطابه خواني برگزار مي‌کنند و به برگزيدگان مسابقه جايزه مي‌دهند. داور و تشکيلات مرتبط با مسابقه هم دارند که از فرط جدی گرفتن موضوع با وضع فعلي زندگي مردم خيلي مناسبتي ندارد ولي به نظرم رسيد که مي‌خواهند همين يک کار را هم با حفظ شئونات اعياني انجامش بدهند.
اما کار جالب ديگر عبارت است از اين که طبقه‌ی پائين خانه را تبديل کرده‌اند به نمايشگاه هنری. چون خود خانه به اندازه‌ی کافي بزرگ است و همه جور امکاناتي دارد بنابراين برای راه انداختن يک نمايشگاه هنری کافي بوده که در و ديوار را رنگ بزنند و چند تايي چراغ اضافي برای آثار هنری اضافه کنند، که همين کار را کرده‌اند.
اتفاقأ بيرون خانه يعني توی حياط هم خيلي با سليقه‌ی قديمي تزئين شده بود يعني باغچه و گلکاری‌ها به يک نمايشگاه بيشتر شباهت داشت تا خانه‌ی امروزی. همين هم يک مزيت خانه شده که برای راه انداختن نمايشگاه هنری مجبور نبوده‌اند خيلي دستکاری بکنند در ساختمان.
از قرار اعيان و اشراف بريتانيايي هنوز هم اگر بيايند بريزبن يک سری به اين خانه مي‌زنند چون برای هر بازديدشان يک يادبودی از خودشان گذاشته‌اند که همه را نصب کرده‌اند به ديوار.
به نظرم آمد فکر جالبي بوده که خانه را از شکل يک اثر معماری رو به کهنه شدن نجات داده‌اند و با برگزاری مسابقه و نمايشگاه حداقل به آن منطقه‌ای که خانه در آن قرار گرفته کمک کرده‌اند که يک مرکز هنری داشته باشد. اينجور مراکز هنری چون کمي مهجورتر هستند فرصت خوبي ايجاد مي‌کنند که هنرمندان تازه کار بلاخره يک جايي برای به نمايش درآوردن آثارشان پيدا کنند. خلاصه که ابتکار جالبي‌ست.
نظرات