ساز

ديروز توی يک فروشگاهي يک ساز نسبتأ بدوی اندونزيايي ديدم، فکر کردم عکسش را بگذارم روی وبلاگ که ببينيد.

دليل اين که اين ساز نسبتأ بدوی‌ست اين است که قطعات فلزی روی ساز که همان‌ها صوت را توليد مي‌کنند در نمونه‌های اصلي از جنس چوب هستند و صدای‌شان خيلي شفاف‌تر هم هست. البته در هر دو مورد فقط يک اوکتاو را اجرا مي‌کنند. مدتي پيش يک نوازنده‌ی اندونزيايي با همين ساز بعضي نت‌های نيم پرده‌ای را اجرا مي‌کرد يعني همينطور که با يک انگشت روی مضراب‌ها ضربه مي‌زد با يک انگشت ديگرش طول لبه‌ی مرتعش شده را تغيير مي‌داد.

يک چيز جالب‌تری هم روی بدنه‌ی ساز يعني روی محل خروج صدا هست. خوب که دقت کنيد تصوير يک مارمولک را روی خروجي صدا خراطي کرده‌ان، دو تايي هم روی سطح بدنه هست. مي‌دانيد که در اندونزی و بخصوص جاوه انواع عجيب و غريبي از مارمولک‌ها زندگي مي‌کنند و درست مثل ميمون‌ها در هند هيچکس بهشان کاری ندارد.