کنفرانس جهانی تغيير آب و هوا، کپنهاگ - شش

امروز در کنفرانس سه گروه کشور درست شده بود. اصل داستان مربوط می‌شد به درز کردن پيش نويس بيانيه‌ی نهايی. يک کمی توضيح بدم که متوجه داستان بشويد.

در هر همايشی که برگزار می‌شود يک عده‌ای از اهل فن همان همايش مدت‌ها قبل از برگزاری همايش شروع می‌کنند به برگزاری جلسات مختلف با آدم‌های مشابه خودشان در کشورهای ديگر. هر همايشی هم چند بخش دارد که همان آدم‌ها برای هر بخش آن شروع می‌کنند به تهيه‌ی متن. اين متن‌ها اسم‌شان می‌شود پيش نويس بيانيه. جلسات کارشناسی ميان اهل فن باعث می‌شود متن بيانيه‌های هر بخش تا حدود قابل قبولی مورد توافق قرار بگيرد و در مدت همايش اصلی همان بيانيه‌های پيش نويسی شده در آخرين مراحل نهايی می‌شود. کشوری که برگزار کننده‌ی همايش است در نوشتن متن بيانيه مقدم است مگر اين که اصولن آنقدر فقير و از جنبه‌ی کارشناسی ناتوان باشد که فقط به عنوان محل برگزاری همايش شناخته بشود. طبيعی‌ست که دانمارک در اين تعريف جايی نداشته باشد.

دانمارکی‌ها پيش نويس بيانيه‌ی کپنهاگ را نوشته‌اند و به قول خودشان مشورت هم کرده‌اند ولی حالا پيش نويس قبل از اين که به دور نهايی برسد و هفته‌ی آينده توسط رهبران سياسی کشورها امضا بشود لو رفته و معلوم شده دانمارکی‌ها از آن همه مشورت کارشناسی با کشورهای ديگر استفاده‌ی چندانی نکرده‌اند. چرا؟ خوب يک کمی گرفتاری در همينجاست.

متن پيش نويس که منتشر شده نشان می‌دهد کشورهای جهان به سه دسته تقسيم شده‌اند. يکی کشورهای توسعه يافته يا ثروتمند. دوم کشورهای در حال توسعه‌‌ی اهل معامله و سوم کشورهای در حال توسعه شکننده. شکننده‌ها آن‌هايی هستند که می‌شود بهشان پول داد و رأی‌شان را خريد. اما کشورهای اهل معامله آن‌هايی هستند که بايد باهاشان راه آمد. اين گروه شامل هند، مکزيک، چين، برزيل و اگر پا بدهد مثلن ايران می‌شود. خوب البته ایران به اندازه‌ی آن چهار تا کشور ديگر نقش صنعتی مهمی ندارد و فعلن بيشتر در حوزه‌ی شکننده‌هاست، مثل افغانستان ولی چون نفت دارد و اگر نفت گران بشود آنوقت ممکن است گاهی به رده‌ی اهل معامله‌ها وارد بشود.

يک عده‌ای از کشورهای در حال توسعه به اين وضعيت اعتراض دارند چون می‌گويند اگر چنين مبنايی درست باشد ممکن است کشورهای ثروتمند سازمان‌های جهانی را دور بزنند و آنوقت يا بايد با آن‌ها بود يا به گروه فقرا ملحق شد. اين حرف درست است و همين هم شده که صدای همه را درآورده. سه کشور عمده هدف حملات لفظی بودند، دانمارک، امريکا و بريتانيا. جالب هم بود که ديروز و امروز چند تا دانشمند امريکايی ضد تغييرات آب و هوايی هم سخنرانی کردند که داغ همه تازه شد. يکی‌شان يک زمين شناسی بود که می‌گفت اين حرف‌هايی که می‌گويند آب شدن يخ‌های قطبی به خاطر گرم شدن دمای جو زمين است مبنای علمی ندارد و علت اصلی داستان در تغييرات درون زمين است. يکی هم می‌گفت اين‌هايی که دارند مدام اطلاعات هواشناسی منتشر می‌کنند از اين راه نان می‌خورند و اطلاعات‌شان دستکاری شده‌ست.

آدم می‌ماند وسط حرف‌های دو طرف.