جمعه برای زندگی

"جمعه برای زندگی" اين هفته مثل شاخ شمشاد برقرار است.

روح جمعی يعنی همين که "جمعه برای زندگی" را هر هفته راه بيندازيم و به ديگران خبر بدهيم که بلديم زندگی‌مان را پر انرژی نگهداريم. حتی اگر غمگين هستيم باز هم غم‌مان را به ديگران می‌گوييم و در خودمان فرو نمی‌ريزيم اما برايش راه چاره پيدا می‌کنيم.

خلاص.

وقت غصه خوردن تمام شد. يعنی واقعأ اگر با غصه خوردن می‌شد کاری از پيش برد لابد ما الان خيلی از همه‌ی دنيا جلوتر بوديم. باورتان می‌شود صد سال است به دنبال يک هدف هستيم و هر بار که بايد با قدرت به طرف آن برويم باز يک جايی خسته می‌شويم و دوباره همه‌ چيز را رها می‌کنيم.

اين راهش نيست. هيچ کجای دنيا با نفرين و ناله کردن و غر زدن به چيزی نرسيده‌اند که ما دومی‌اش باشيم. خود ما هم اگر بنا بود برسيم تا به حال رسيده بوديم.

خلاص شد.

اين چند وقت گذشته هر بار آمدم برای "جمعه برای زندگی" موسيقی ناله‌ای بگذارم فکر کردم که چی؟ مثلأ نشستيد و دو ساعت زار زار گريه کرديد، خوب بعدش چی؟ اگر سبز هستيد يادتان نرود که تا اطلاع ثانوی بايد زنده هم باشيد.

از امروز ناله و زاری تمام شد. تقويم سبزها به روزهای گراميداشت زندگی احتياج دارد.

"جمعه برای زندگی" برای سبزهای زنده برقرار است.





و باقی سبزهای امروز:

رودی برومند: اعتبار از کجا آغاز می‌شود؟

پژواک صمدانی: درباره‌ی زن بودن ... درباره‌ی قضاوت کردن

ميم ب: افزايش نفقه واسه چی؟

ابراهيم خندان: خاطراتی از يک طرح ملی. قسمت نهم: اصول مديريت

Katiana Murillo (Costa Rica): Biggest Oxcart and Yoke in the World

پرشين سعيد واقفی: دو راهی اعتراف و آخیش طفلکی مُرد

لادن کريمی: شما چرا نبوديد؟

نظرات

پست‌های پرطرفدار