درباره‌ی مسابقه کيک پزی

يک کمی درباره‌ی مسابقه کيک پزی اطلاع رسانی کنم که روز مسابقه متوجه باشيد چه خبرهاست.

اول اين که اگر در مسابقه شرکت نمی‌کنيد معنی‌اش اين نيست که نمی‌توانيد بياييد در محل مسابقه. آمدن و لابد بعد از مسابقه کيک خوردن و خوش گذراندن برای همه آزاد است. اگر همان روز يکشنبه هم تصميم گرفتيد بياييد در مسابقه شرکت کنيد می‌توانيد کيک و شيرينی‌تان را بياوريد و بياييد. شرايط شرکت در مسابقه را هم می‌توانيد در اينجا پيدا کنيد.

دومش اين است که فکر کردم به هر گروهی يک شماره بدهم که کيک و شيرينی‌شان را بگذارند در محل همان شماره و داورها از روی همان شماره‌ها نتيجه را اعلام ‌کنند. اگر چيزی به فکرتان می‌رسد خبرم کنيد. اگر هم با همين روش موافقيد ولی بعد مشکلاتی سر راه‌مان پيدا شد بنا را بر تجربه کردن بگذاريد.

سوم اين که می‌روم بشقاب و قاشق می‌گيرم برای کيک خوردن که اگر خواستيد به ديگران تعارف کنيد از همان بشقاب و قاشق‌ها استفاده کنيد. جهنم و ضرر، قهوه و چای و ليوان کاغذی هم می‌خرم. منتها بعيد می‌دانم دم و دستگاه آب جوش را بشود با قيمت کم خريد. بنابراين اگر دوست داريد و می‌توانيد، آب جوش با خودتان بياوريد. حالا اگر قرار شد باز هم مسابقه‌ی ديگری برگزار کنيم می‌روم تکليف آب جوش را هم روشن می‌کنم. اين بار اول را تمرين می‌کنيم ببينيم چی از آب درمی‌آيد.

چهارم هم اين است که داورها آدم‌های معمولی هستند و ممکن است سليقه‌شان با همه‌ی ماها فرق داشته باشد. بنابراين اگر رأی‌شان يک چيزی بود که خوش‌تان نيامد اوقات‌تان را تلخ نکنيد. به حرف اين و آن هم توجهی نکنيد که از روی محبت يک چيزی به شما بگويند و به جای خوش گذشتن تا صد سال ديگر مدام به مسابقه و داورها و ديگران بد و بيراه بگوييد. در واقع دارم پيشگيری می‌کنم که مسابقه‌ی کيک پزی با خنده و خوشگذرانی‌اش يادمان بماند و رفاقت همگی‌مان بیشتر بشود. بنابراين لطفأ در مورد معمولی بودن داوران يک کمی به خودتان آسان بگيريد.

در ضمن اگر خرده حسابی با ديگران داريد می‌توانيد بياييد و هر چقدر که می‌خواهيد به من غر بزنيد، من برای چند ساعت گوش مجانی دارم.

باز اگر چيزی يادم آمد می‌نويسم.