نوروز

حالا وسط بدو بدوهای خارج از ايران باز هم وسط قطب جنوب هم که باشيد عيد نوروز رو بايد حس کنيد. کاری نداشته باشيد که دنيای بيرون چه خبرهاست. هر سال فقط يک روزش می‌شود روز عيد. اگر با کسی قهريد برويد آشتی کنيد. اگر با خودتان قهريد يک کمی کوتاه بياييد ... خوب اگه قراره بعدأ قهر کنيد چه خبره از حالا دورخيز کرديد؟ بعدأ وقت هست.

به نظرم برای اطرافيان غير ايرانی‌تان سر کار شيرينی ببريد. ممکنه اصلأ بخورند و باز همان آدم قبلی باشند که سلام هم نمی‌کنند، ولی اين کار رو بکنيد. به خودتان روحيه می‌دهيد. اين که آدم‌های بدخلق را هم سر ذوق بياوريد هنر کرده‌ايد وگرنه که آدم سرحال را سر شوق آوردن که خيلی کار سختی نيست.



اين که آدم مهاجرت می‌کند به يک جای ديگر دنيا و با خودش شادی‌ می‌آورد همه جا طرفدار دارد. فکرش را نکنيد که ممکن است يک نفر آن وسط به شما خوش آمد نگويد. توی خود ايران هم از اين آدم‌ها هست. تا ما از اين پيله‌ای که خودمان درست کرده‌ايم درنياييم هيچ اتفاق خوشايندی برای‌مان نمی‌افتد.

نوروز فرصت خوبی‌ست برای نشان دادن اين که ما ملت شادی هستيم ولی تا خودمان اين شادی را تجربه نکنيم ديگران باور نمی‌کنند. همه‌ی دنيای پيشرفته‌ی امروزی هم همين راه‌های سخت و دشواری‌های اجتماعی را داشته‌اند. ما اولين و آخرين جامعه نيستيم.

حالا برای اين که خودتان را امتحان کنيد که اصلأ بلديد شادی کنيد اين هم موسيقی بندری. ببينيد بلديد برای نوروز آماده بشويد.

‌