سه هفته برای لاغرشدن - کيف و کوله و اسباب سنگينی
توی کيف دستی يا کولهتون چقدر خرت و پرت دارين؟
به نظرم خيلی از ماها از اين جنبه خیلی پيشرفته هستيم. اينجانب فوق دکتری خرت و پرت توی کيف جمع کردن دارم. توی خود کيف دستی و کولهم میتونين، يعنی میتونستين، مسافرت کنين. توی خود کيف و کوله، نه با اونا.
اگر اهل فن باشيد متوجه میشيد که با این اوضاع آدم هر کاری که انجام بده دست آخر ترجيحش اينه که برای جا به جا شدنش سوار ماشين بشه. پياده راه رفتن با کيف و کولهی سنگين فاجعهس.
اين که نوشتم "میتونستين" دليلش اينه که بلاخره خودم رو قانع کردم که بابا اين همه آت و آشغال رو از توی کيفت دربيار که بشه راحت حملش کنی. از چهار سال پيش اين اتفاق دنبال شده تا الان. آسون هم نبود چون همين اوضاع رو با کيف پولیم هم داشتم و هر يک تکه کاغذی رو که از توش درآوردم بندازم بيرون يک دنيا احساس هم باهاش انداختم بیرون. منتها اون احساس نشستن روی کیف قلمبه توی جيب پشت و انتظار برای سوراخ شدن جای گوشههای کيف روی جيب شلوار هم بود. بنابراين گفتم گور بابای اين کاغذهای الکی. ريختم بیرون. حالا هم هر دو سه هفته يک بار مراسم کاغذ خلاص کنی رو دارم. کيف و کوله رو هم به شدت تميز میکنم.
به تجربه متوجه شدم که کيف و کوله سبک و کيف پولی کم حجم به آدم امکان تحرک بيشتری ميده. يعنی آدم از بارکشی خلاص ميشه. ممکنه شما تجربهتون متفاوت باشه.
حالا برای اين که تشويق بشيد حتی وقتی ورزش نمیکنيد دست کم بعضی مسيرهای روزانهتون رو پياده راه بريد، بهتون پيشنهاد میکنم يک دوری توی کيف و کولهتون بزنيد و تا ميشه سبکش کنيد. اگر هم قراره بعضی روزها کيف و کتاب زيادتری با خودتون ببريد يک کيف جداگانه براشون کنار بذارين که کارتون که تمام شد دوباره همون کيف سبک خودتون رو برداريد و استفاده کنيد.
با کيف و کوله سبک ميشه راه رفت، دوچرخهسواری کرد يا دويد و در ضمن آرتروز هم نگرفت.
هنوز توی هفته دوم ورزش هستيم و روز 17 فوريه، دوره سه هفتهای ورزش تموم ميشه. اين دوره تموم ميشه ولی خدا را چه ديديد شايد يک دوره جديد راه انداختيم. بنابراين هنوز توی دومين هفته هستيم و اگه هنوز به هر دليلی راه نيفتاديد که ورزش کنيد اين دو هفته رو از دست ندين.
همين که کيف و کولهتون رو سبک کنين که بتونين از خونه تا محل کار يا حتی برای خريد رو با لباس و کفش ورزشی راه بريد يا بدويد يعنی میتونين شروع کنين.
خوب راه بيفتين ...
به نظرم خيلی از ماها از اين جنبه خیلی پيشرفته هستيم. اينجانب فوق دکتری خرت و پرت توی کيف جمع کردن دارم. توی خود کيف دستی و کولهم میتونين، يعنی میتونستين، مسافرت کنين. توی خود کيف و کوله، نه با اونا.
اگر اهل فن باشيد متوجه میشيد که با این اوضاع آدم هر کاری که انجام بده دست آخر ترجيحش اينه که برای جا به جا شدنش سوار ماشين بشه. پياده راه رفتن با کيف و کولهی سنگين فاجعهس.
اين که نوشتم "میتونستين" دليلش اينه که بلاخره خودم رو قانع کردم که بابا اين همه آت و آشغال رو از توی کيفت دربيار که بشه راحت حملش کنی. از چهار سال پيش اين اتفاق دنبال شده تا الان. آسون هم نبود چون همين اوضاع رو با کيف پولیم هم داشتم و هر يک تکه کاغذی رو که از توش درآوردم بندازم بيرون يک دنيا احساس هم باهاش انداختم بیرون. منتها اون احساس نشستن روی کیف قلمبه توی جيب پشت و انتظار برای سوراخ شدن جای گوشههای کيف روی جيب شلوار هم بود. بنابراين گفتم گور بابای اين کاغذهای الکی. ريختم بیرون. حالا هم هر دو سه هفته يک بار مراسم کاغذ خلاص کنی رو دارم. کيف و کوله رو هم به شدت تميز میکنم.
به تجربه متوجه شدم که کيف و کوله سبک و کيف پولی کم حجم به آدم امکان تحرک بيشتری ميده. يعنی آدم از بارکشی خلاص ميشه. ممکنه شما تجربهتون متفاوت باشه.
حالا برای اين که تشويق بشيد حتی وقتی ورزش نمیکنيد دست کم بعضی مسيرهای روزانهتون رو پياده راه بريد، بهتون پيشنهاد میکنم يک دوری توی کيف و کولهتون بزنيد و تا ميشه سبکش کنيد. اگر هم قراره بعضی روزها کيف و کتاب زيادتری با خودتون ببريد يک کيف جداگانه براشون کنار بذارين که کارتون که تمام شد دوباره همون کيف سبک خودتون رو برداريد و استفاده کنيد.
با کيف و کوله سبک ميشه راه رفت، دوچرخهسواری کرد يا دويد و در ضمن آرتروز هم نگرفت.
هنوز توی هفته دوم ورزش هستيم و روز 17 فوريه، دوره سه هفتهای ورزش تموم ميشه. اين دوره تموم ميشه ولی خدا را چه ديديد شايد يک دوره جديد راه انداختيم. بنابراين هنوز توی دومين هفته هستيم و اگه هنوز به هر دليلی راه نيفتاديد که ورزش کنيد اين دو هفته رو از دست ندين.
همين که کيف و کولهتون رو سبک کنين که بتونين از خونه تا محل کار يا حتی برای خريد رو با لباس و کفش ورزشی راه بريد يا بدويد يعنی میتونين شروع کنين.
خوب راه بيفتين ...
نظرات