جمعه برای زندگی
"جمعه برای زندگی" هنوز هم برقرار است چون زندگی با همه‌ی گرفتاری‌هايش هنوز جريان دارد.
حالا البته اين همه سر و صدای انتخابات يک طرف و اين که مردم و بخصوص جوان‌ها خوشحال از تحرک اجتماعی و بگير و ببند کمتر هستند يک طرف ديگر. يادتان باشد که اين همان شور و هيجانی‌ست که در زمان‌های غير انتخاباتی وجود ندارد. و البته گرفتاری جامعه‌ی ايرانی با اهل حکومت در همين است که نشاط اجتماعی محدوديت زمانی دارد. می‌شود گفت روزه‌ی نشاط اجتماعی در جمهوری اسلامی هر چهار سال يک بار افطار می‌شود.
خوب البته در مورد "جمعه برای زندگی" اوضاع فرق دارد چون علاوه بر کنار صفحه که مدام خوردنی فکری و جسمی می‌شود پيدا کرد روزهای جمعه هم مراسم گروهی "جمعه برای زندگی" برقرار است و کمبودی از اين جنبه در کار نيست.
فکر کردم توی اين بزن بزن‌های انتخاباتی که همه دارند سنگ قوميت‌ها را به سينه می‌زنند يک خبری بدهم که يک گروه‌هايی هم در ايران زندگی می‌کنند که هم ايرانی هستند و هم مسلمان نيستند. هم گرفتاری دارند و هم هنرشان به چشم نمی‌آيد. از جمله‌شان آشوری‌ها هستند که به صلحجو بودن معروفند و البته به هنرمند بودن. کسی ازشان حرفی نمی‌زند و در دعوای قوميت‌ها هم جايی ندارند.
من به واسطه‌ی دوستان آشوری‌ای که داشتم و دارم چندين بار فرصتش پيش آمده بود که در مراسم‌شان شرکت کنم. در عروسی‌ها و جشن‌های‌شان. هميشه هم برنامه‌های‌شان جزو بهترين خاطراتم بوده.
حالا امروز برای "جمعه برای زندگی" سراغ يک موسيقی و رقص آشوری رفته‌ام که اگر با زبان و لباس‌های محلی‌شان آشنايی نداريد، بشناسيدشان. معروف‌ترين خواننده‌ی آشوری زبانی که يک بار هم استراليا آمده فاريس آشو هست که حالا در "جمعه برای زندگی" صدا و تصويرش را می‌بينيد. لباس‌هايی که در فيلم می‌بينيد لباس‌های محلی آشوری‌هاست که در مراسم جشن می‌پوشند. يک پر بلند هم که نمی‌دانم پر کدام پرنده‌ای‌ست گوشه‌ی کلاه‌شان می‌گذارند و لباس‌شان خيلی ديدنی می‌شود.
اين هم موسيقی و رقص آشوری برای "جمعه برای زندگی" اين هفته.
و نويسندگان امروز:
ابراهيم خندان: خاطراتی از يک طرح ملی. قسمت پنجم، رديف بودجه
لادن کريمی: انتخابات بازی
پرشين سعيد واقفی: پلنگ بيشه بريزبن
حالا البته اين همه سر و صدای انتخابات يک طرف و اين که مردم و بخصوص جوان‌ها خوشحال از تحرک اجتماعی و بگير و ببند کمتر هستند يک طرف ديگر. يادتان باشد که اين همان شور و هيجانی‌ست که در زمان‌های غير انتخاباتی وجود ندارد. و البته گرفتاری جامعه‌ی ايرانی با اهل حکومت در همين است که نشاط اجتماعی محدوديت زمانی دارد. می‌شود گفت روزه‌ی نشاط اجتماعی در جمهوری اسلامی هر چهار سال يک بار افطار می‌شود.
خوب البته در مورد "جمعه برای زندگی" اوضاع فرق دارد چون علاوه بر کنار صفحه که مدام خوردنی فکری و جسمی می‌شود پيدا کرد روزهای جمعه هم مراسم گروهی "جمعه برای زندگی" برقرار است و کمبودی از اين جنبه در کار نيست.
فکر کردم توی اين بزن بزن‌های انتخاباتی که همه دارند سنگ قوميت‌ها را به سينه می‌زنند يک خبری بدهم که يک گروه‌هايی هم در ايران زندگی می‌کنند که هم ايرانی هستند و هم مسلمان نيستند. هم گرفتاری دارند و هم هنرشان به چشم نمی‌آيد. از جمله‌شان آشوری‌ها هستند که به صلحجو بودن معروفند و البته به هنرمند بودن. کسی ازشان حرفی نمی‌زند و در دعوای قوميت‌ها هم جايی ندارند.
من به واسطه‌ی دوستان آشوری‌ای که داشتم و دارم چندين بار فرصتش پيش آمده بود که در مراسم‌شان شرکت کنم. در عروسی‌ها و جشن‌های‌شان. هميشه هم برنامه‌های‌شان جزو بهترين خاطراتم بوده.
حالا امروز برای "جمعه برای زندگی" سراغ يک موسيقی و رقص آشوری رفته‌ام که اگر با زبان و لباس‌های محلی‌شان آشنايی نداريد، بشناسيدشان. معروف‌ترين خواننده‌ی آشوری زبانی که يک بار هم استراليا آمده فاريس آشو هست که حالا در "جمعه برای زندگی" صدا و تصويرش را می‌بينيد. لباس‌هايی که در فيلم می‌بينيد لباس‌های محلی آشوری‌هاست که در مراسم جشن می‌پوشند. يک پر بلند هم که نمی‌دانم پر کدام پرنده‌ای‌ست گوشه‌ی کلاه‌شان می‌گذارند و لباس‌شان خيلی ديدنی می‌شود.
اين هم موسيقی و رقص آشوری برای "جمعه برای زندگی" اين هفته.
و نويسندگان امروز:
ابراهيم خندان: خاطراتی از يک طرح ملی. قسمت پنجم، رديف بودجه
لادن کريمی: انتخابات بازی
پرشين سعيد واقفی: پلنگ بيشه بريزبن
نظرات