خودتان رسانه بشويد و اعتراض کنيد
آدم از زور ناراحتی می‌ماند که چه بکند. يعنی چه حرفی مانده که نزده شده باشد.
توی استراليا خيلی‌ها اجتماعات اعتراضی برگزار کردند و هنوز هم در فکر اين هستند که ادامه‌اش بدهند. منتها اين اصل مهم است که ما، يعنی همه‌ی خارج نشسته‌ها، بايد قدم به قدم در همان مسيری که داخلی‌ها حرکت می‌کنند و شعار می‌دهند حرکت کنيم و شعار بدهيم. آنقدر در بين ايرانی‌های خارج نشين دسته و فرقه هست که شبيه به جنگ هفتاد و دو ملت است.
با همه‌ی اين‌ها، و در شرايط غير از اين چيزی که الان رخ داده در ايران، وجود همه‌ی اين گروه‌ها به هر حال کتمان ناپذير است و دليلی هم ندارد که يکی‌شان را نفی کنيم برای اثبات آن يکی. ولی الان اصل داستان در ايران است و اين را بايد متوجه باشيم که حضرات متقلب حکومتی منتظرند تا يک گروهی در خارج از کشور يک قدم نادرست بردارد تا افکار عمومی را با همان قدم نادرست بيندازند به مسير عوضی و دست آخر کار همان داخلی‌ها هم خراب بشود.
اما همين که ما خارج نشسته‌ها بتوانيم در مورد وقايع داخلی اطلاع رسانی کنيم کاری‌ست که از دست داخلی‌ها برنمی‌آيد. خيلی هم مهمی‌ست. برای اطلاع رسانی هم لازم نيست حتمأ يک شبکه‌ی راديويی يا تلويزيونی داشته باشيم. خودمان بيشتر از اين‌ها قابليت داريم.
و راه حلی که به نظرم رسيده و برای استراليا نشين‌ها و احيانأ برای باقی دوستانی که در کشورهای ديگر هستند می‌تواند اطلاع رسانی به حساب بيايد اين است:
من رفتم يک تی شرت سفيد ارزان خريدم و فردا می‌خواهم بروم توی يک مرکز خريد و با دستگاه‌هايی که روی تی شرت نوشته چاپ می‌کنند جلوی تی شرت به زبان انگليسی بنويسم:
Where Is My Vote?
I Reject Coup d' etat in Iran
پشت تی شرت هم بنويسم
Ahmadinejad Is NOT My President
اين همان شعارهايی‌ست که در ايران سر داده‌اند و به هر کانديدايی غير از خود همين جناب متقلب که رأی داده باشيد معنی‌اش شامل حال رأی‌تان می‌شود.
يک نکته‌ی مهم هم اين است که برای اين مدل تبليغ کردن هيچ نيازی به مجوز گرفتن نيست و اگر ده نفر با همين تی شرت‌ها توی خيابان راه بروند کسی ازشان بازخواست نمی‌کند که اين چه لباسی‌ست که پوشیديد بخصوص که در کوالالامپور اجازه‌ی برگزاری تجمع نداده‌اند و همين روش می‌تواند حسابی کاربرد داشته باشد.
به نظرم اگر چنين ايده‌ای به طور شخصی وجود داشته حالا می‌شود گروهی‌اش را انجام داد و در ضمن راه را برای شعارهای بی مناسبت با شرایط فعلی می‌بندد.
اگر موافقيد که از فردا راه بيفتيد و تی شرت بخريد و جلو و پشت آن را بنويسيد.
يک کار ديگری هم دارم انجام می‌دهم که عکس‌هايش را همين دو سه روز آينده می‌گذارم روی وبلاگ که ببينيد.
توی استراليا خيلی‌ها اجتماعات اعتراضی برگزار کردند و هنوز هم در فکر اين هستند که ادامه‌اش بدهند. منتها اين اصل مهم است که ما، يعنی همه‌ی خارج نشسته‌ها، بايد قدم به قدم در همان مسيری که داخلی‌ها حرکت می‌کنند و شعار می‌دهند حرکت کنيم و شعار بدهيم. آنقدر در بين ايرانی‌های خارج نشين دسته و فرقه هست که شبيه به جنگ هفتاد و دو ملت است.
با همه‌ی اين‌ها، و در شرايط غير از اين چيزی که الان رخ داده در ايران، وجود همه‌ی اين گروه‌ها به هر حال کتمان ناپذير است و دليلی هم ندارد که يکی‌شان را نفی کنيم برای اثبات آن يکی. ولی الان اصل داستان در ايران است و اين را بايد متوجه باشيم که حضرات متقلب حکومتی منتظرند تا يک گروهی در خارج از کشور يک قدم نادرست بردارد تا افکار عمومی را با همان قدم نادرست بيندازند به مسير عوضی و دست آخر کار همان داخلی‌ها هم خراب بشود.
اما همين که ما خارج نشسته‌ها بتوانيم در مورد وقايع داخلی اطلاع رسانی کنيم کاری‌ست که از دست داخلی‌ها برنمی‌آيد. خيلی هم مهمی‌ست. برای اطلاع رسانی هم لازم نيست حتمأ يک شبکه‌ی راديويی يا تلويزيونی داشته باشيم. خودمان بيشتر از اين‌ها قابليت داريم.
و راه حلی که به نظرم رسيده و برای استراليا نشين‌ها و احيانأ برای باقی دوستانی که در کشورهای ديگر هستند می‌تواند اطلاع رسانی به حساب بيايد اين است:
من رفتم يک تی شرت سفيد ارزان خريدم و فردا می‌خواهم بروم توی يک مرکز خريد و با دستگاه‌هايی که روی تی شرت نوشته چاپ می‌کنند جلوی تی شرت به زبان انگليسی بنويسم:
Where Is My Vote?
I Reject Coup d' etat in Iran
پشت تی شرت هم بنويسم
Ahmadinejad Is NOT My President
اين همان شعارهايی‌ست که در ايران سر داده‌اند و به هر کانديدايی غير از خود همين جناب متقلب که رأی داده باشيد معنی‌اش شامل حال رأی‌تان می‌شود.
يک نکته‌ی مهم هم اين است که برای اين مدل تبليغ کردن هيچ نيازی به مجوز گرفتن نيست و اگر ده نفر با همين تی شرت‌ها توی خيابان راه بروند کسی ازشان بازخواست نمی‌کند که اين چه لباسی‌ست که پوشیديد بخصوص که در کوالالامپور اجازه‌ی برگزاری تجمع نداده‌اند و همين روش می‌تواند حسابی کاربرد داشته باشد.
به نظرم اگر چنين ايده‌ای به طور شخصی وجود داشته حالا می‌شود گروهی‌اش را انجام داد و در ضمن راه را برای شعارهای بی مناسبت با شرایط فعلی می‌بندد.
اگر موافقيد که از فردا راه بيفتيد و تی شرت بخريد و جلو و پشت آن را بنويسيد.
يک کار ديگری هم دارم انجام می‌دهم که عکس‌هايش را همين دو سه روز آينده می‌گذارم روی وبلاگ که ببينيد.
نظرات