بلاخره حق به حقدار رسيد
البته حرف نويي نيست اما در ايران سال هاست دوغ و دوشاب را يکي مي دانند اما وقتي جايزه ای نصيب آدمي مي شود که سال هاست دارد دور از چشم اهل قدرت و مکنت زحمت مي کشد آنوقت معلوم مي شود بلاخره چشم اهل دنيا آنقدر باز هست که قدردان آدم های زحمتکش باشند
من چند باری به مناسبت های رسانه ای با دکتر آهنگ کوثر گفتگو کرده ام، اولين سالي هم که به استراليا آمدم برای يک امتحان دانشگاهي با موضوع آزاد، طرح آبخوانداری ايشان را به عنوان محور کارم انتخاب کردم و برای امتحان گيرنده ها درباره ی آن مفصل صحبت کردم. هم خودم در زمان جمع آوری مطلب درباره ی طرح و هم آن هايي که مي شنيدند از زحمات و نتايج کار دکتر کوثر شگفت زده شده بوديم، جدأ شگفت زده. حالا که مي شنوم به مناسبت های مختلف در دنيا از ايشان تقدير مي کنند به عنوان آدمي که در کار درس و دانشگاه هست باورم مي شود که زحمات آدم های علمي ولو توسط غريبه ها ارج گذاشته مي شود. اين اقلأ رنج بي اعتنايي ساليان را کاهش مي دهد. دکتر کوثر سرمشق خوبي است برای ماهايي که در مقايسه با ايشان هنوز آدم های معمولي به حساب مي آييم
نظرات