تنهايي ی خنده دار
گفتگوی حسين نوراني نژاد، خبرنگار اقبال، با حجاريان گرچه اونقدر بريده بريده بود که جای چندين سوال از خبرنگارش رو داره اما نکات جالبي هم داره که دستکم برای من ارزش دو سه بار مرور کردن داشت
به عقيده ی من اين سوال و جوابش هسته ی اصلي ی مصاحبه س
س: اصلاحات كه مرده، انقلاب كلاسيك و مخملين هم نه، پس چه بايد كرد؟
ج: اصلاحات ديگري زنده باد. بايد از نو ساخت. وظيفه ما ساختن اصلاحات از نو است
اين مايي که حجاريان ازش حرف مي زنه کيه؟ ملت؟ دولت؟ اپوزيسيون؟ حزب مشارکت؟ ....؟ برای هر کدوم از اين ها مي شه موضوع اصلاحات رو بازتعريف کرد. ملت خودشون نسبت به دو دهه پيش تغيير کردن و خيلي هم عجيب نيست که بر خلاف حکومت که به گذشته ش نگاه انتقادی نمي کنه اما مردم اين کار رو در مورد خودشون انجام بدن. دولت فعلي ادعاش اينه که موتور اصلاحات حکومتي رو به حرکت درآورده. اپوزيسيون قانوني معتقده با بازخواني ی قانون اساسي، راه اصلاحات رو به حکومت و نه فقط دولت نشون داده. اپوزيسيون غير قانوني (يعني غير خودی) ميگه تحت تأثير جو جهاني و ترجمان اون به زبان جامعه ی ايراني باعث کند شدن تيغ انقلابيگری شدن و حکومت رو هر روز در مظان نقد جهاني قرار مي دن تا عاقبت اصلاح بشه. حزب مشارکت مي گه سکاندار اصلاحات از درون و نقد از بيرون بوده تا سهمي از ايراني بودن به همه ی ايراني ها برسه. حالا اين حرف حجاريان که اصلاحات وظيفه ی ما هست ناظر به کدوم يکي از اين هاست؟
با جوابي که حجاريان چند سطر بعد مي ده معلوم مي شه اين مشارکت هست که قراره ساختن اصلاحات رو انجام بده. ولي از حجاريان بعيد بود که ماده ی خام اين ساختن رو جوری انتخاب کنه که خودش قبل از اون نفيش کرده بود. ميگه: "انتخابات يكي از راه‌هاست، كارهاي ديگري مثل ميتينگ هم مي‌خواهد....بايد برگزار كنيم. ميتينگ قانوني است....مشاركت حتماً بايد از ميتينگ استفاده كند".
خوب ميتينگ برگزار کردن مي شه همون انقلاب مخملين ديگه. ميتينگ مال اين نيست که مردم برن شيريني و شربت بخورن و سر و صدا کنن که هيچ اتفاقي رخ نده که. يعني حجاريان مي خواد از تعريف انقلاب مخملين استفاده کنه اما اسمش رو بذاره يک چيز ديگه. اگه ميتينگي برگزار بشه و مردم به نتيجه نرسن و دوباره و سه باره برن ميتينگ و اونقدر پافشاری کنن تا نظرشون تأمين بشه خوب اسمش همين انقلاب مخملينه ديگه. البته پيگيری ی خبرنگار باعث مي شه تا حجاريان يک حرف خنده دار هم بزنه "ميتينگ را مي‌شود با كارت دعوت برگزار كرد". حجاريان خودش خيلي بهتر از همه مي دونه که ميتينگ با کارت دعوت فرستادن چقدر خنده داره. اين رو مي گن مجلس سخنراني. مي دونين حالا بعد از اين مدت معلوم شده (حداقل برای من) که مغز متفکر اصلاحات هم از مردم عقب افتاده. حالا اپوزيسيون قانوني (خودی هايي مثل مشارکت) بايد غصه بخورن که چرا خيلي زودتر از انتخابات مجلس هفتم و برای حقوق مهمتری مثل بازداشت ملي-مذهبي ها، اصلاح قانون مطبوعات و حوادث کوی دانشگاه دست به تحصن نزدن. اين حرف زدنشون در تنهايي و فقط برای خودشون حالا نتيجه ش مي شه همين ميتينگ با کارت دعوت
نظرات