چند تا نکته و يک ضمنأ
چند روز پيش چند تا وبلاگ جديد را که خيلي از خواندنشان لذت مي‌برم و خوشبختانه لينک عکس هم داشتند اضافه کردم به ستون کنار صفحه.
يکي‌شان وبلاگ نفيسه مطلق هست که نوع نگاهش به موضوعات برايم جالب است.
يکي ديگر هم آزاده عصاران است که اهل روزنامه‌نگاری مي‌شناسندش و زياد نياز به معرفي ندارد.
يک لوگوی قديمي از وبلاگ استاد بهروز توراني هم پيدا کردم و نشاني وبلاگ‌شان را گذاشتم همان کنار صفحه.
توی آن وبلاگ چرخان هم وبلاگ‌های ديگری را گذاشته‌ام که لوگو ندارند مثل حاجي واشنگتن و حنيف مزروعي و سيبيل طلا که خيلي جذاب مي‌نويسند، به نظر من البته، اما لوگو ندارند.
پويا و پرشين و علي هم که در همان بلاگ چرخان هستند و باز لوگو ندارند.
خلاصه نوشتم که حتمأ توصيه‌تان کنم اين وبلاگ‌های جديد را بخوانيد، قديمي‌ها را هم که انشاالله تعالي حال‌شان را مي‌بريد.
اين تجربه‌ی سال‌ها کار کردن در راديو و تلويزيون و مطبوعات را دارم به هم ديگر مي‌چسبانم ببينم اين وبلاگ چه چيزی از آب درمي‌آيد. خلاصه اگر از ريخت و قيافه‌ی اين روزهای وبلاگ خيلي لذت نمي‌بريد کم‌کم که ياد بگيرم چطور بايد فکرم را به زبان وبلاگ اجرا کنم اوضاع بهتر مي‌شود. کم‌کم يعني همين ده دوازده سال آينده.
فعلأ که يک ليوان ماست دستم گرفته‌ام که بزنم به دريا بلکه دوغ بشود.
دارم يک فکرهايي مي‌کنم مبني بر اين که ازتان بپرسم اگر خبری حوالي‌تان در شهر يا کشوری که زندگي مي‌کنيد هست که مربوط به نمايشگاه يا اتفاق هنری و علمي هست خبرش را اگر دوست داشتيد بفرستيد تا يک جايي برای اين خبرها درست کنم کنار صفحه.
ضمنأ هنوز آن دعوتنامه برای نوشتن در وبلاگ "آزادنويس" برقرار است. اگر مي‌بينيد به اندازه‌ی يک وبلاگ نوشتن حرف نداريد اما يک مطلب را مي‌توانيد يا مي‌خواهيد بنويسيد بفرمائيد در "آزادنويس" بنويسيد، به اسم خودتان يا مستعار. فقط لطفأ به کسي ناسزا نگوئيد، حرف بي مأخذ ننويسيد و کاری به زندگي خصوصی مردم نداشته باشيد، مابقي‌اش مربوط به خودتان است. خلاصه دعوت من به جای خودش محفوظ است.
يکي‌شان وبلاگ نفيسه مطلق هست که نوع نگاهش به موضوعات برايم جالب است.
يکي ديگر هم آزاده عصاران است که اهل روزنامه‌نگاری مي‌شناسندش و زياد نياز به معرفي ندارد.
يک لوگوی قديمي از وبلاگ استاد بهروز توراني هم پيدا کردم و نشاني وبلاگ‌شان را گذاشتم همان کنار صفحه.
توی آن وبلاگ چرخان هم وبلاگ‌های ديگری را گذاشته‌ام که لوگو ندارند مثل حاجي واشنگتن و حنيف مزروعي و سيبيل طلا که خيلي جذاب مي‌نويسند، به نظر من البته، اما لوگو ندارند.
پويا و پرشين و علي هم که در همان بلاگ چرخان هستند و باز لوگو ندارند.
خلاصه نوشتم که حتمأ توصيه‌تان کنم اين وبلاگ‌های جديد را بخوانيد، قديمي‌ها را هم که انشاالله تعالي حال‌شان را مي‌بريد.
اين تجربه‌ی سال‌ها کار کردن در راديو و تلويزيون و مطبوعات را دارم به هم ديگر مي‌چسبانم ببينم اين وبلاگ چه چيزی از آب درمي‌آيد. خلاصه اگر از ريخت و قيافه‌ی اين روزهای وبلاگ خيلي لذت نمي‌بريد کم‌کم که ياد بگيرم چطور بايد فکرم را به زبان وبلاگ اجرا کنم اوضاع بهتر مي‌شود. کم‌کم يعني همين ده دوازده سال آينده.
فعلأ که يک ليوان ماست دستم گرفته‌ام که بزنم به دريا بلکه دوغ بشود.
دارم يک فکرهايي مي‌کنم مبني بر اين که ازتان بپرسم اگر خبری حوالي‌تان در شهر يا کشوری که زندگي مي‌کنيد هست که مربوط به نمايشگاه يا اتفاق هنری و علمي هست خبرش را اگر دوست داشتيد بفرستيد تا يک جايي برای اين خبرها درست کنم کنار صفحه.
ضمنأ هنوز آن دعوتنامه برای نوشتن در وبلاگ "آزادنويس" برقرار است. اگر مي‌بينيد به اندازه‌ی يک وبلاگ نوشتن حرف نداريد اما يک مطلب را مي‌توانيد يا مي‌خواهيد بنويسيد بفرمائيد در "آزادنويس" بنويسيد، به اسم خودتان يا مستعار. فقط لطفأ به کسي ناسزا نگوئيد، حرف بي مأخذ ننويسيد و کاری به زندگي خصوصی مردم نداشته باشيد، مابقي‌اش مربوط به خودتان است. خلاصه دعوت من به جای خودش محفوظ است.
نظرات