دعوای شخصي؟
نامه ی عباس عبدی که به عنوان تأئيد گفته های اکبر گنجي منتشر شده موضوع اعتصاب غذا، آزادی و صدور حکم بازداشت مجدد گنجي رو يک دعوای شخصي وانمود مي کنه. مثلأ در مورد بازداشت مجدد ميگه: "حتي اگر آقايان مي‌خواهند ادامه مرخصي را لغو كنند كافي بود كه اين مساله را تلفني اطلاع مي‌دادند تا خانواده مردم در نگراني وحشت فرو نروند"، يا "برخي از افراد به جاي اخذ تصميم بر اساس حداقلي از عقلانيت و منافع عمومي و ملي، دنبال زنده كردن كينه‌هاي شخصي و فردي هستند و به تنها چيزي كه توجه نمي‌شود منافع عمومي و ملي جامعه است". به عقيده ی من اين نامه ی عبدی حالا خودش هم قابل تأمل شده چون اعتصاب غذا و تمام نوشته های گنجي که به قول خودش "به آنچه گفته و نوشته‌ام افتخار مي‌كنم" رو به سطحي تنزل مي ده که انگار اين عباس عبدی هست که داره گنجي رو يدک مي کشه و حالا از نظر عبدی اين همه بحران اونقدری مهم نيست که نشه با يک تلفن حلش کرد تا "خانواده مردم در نگراني وحشت فرو نروند". حقيقتش نامه ی عبدی تحقير آميز بود
نظرات