نويسنده ميهمان: رضا گنجی ... ولک سمبوسسسسسه

من پيشنهاد مي‌كنم واسه خاطر سال نوآوری و شكوفايی هم كه شده يه بار توی مهمونی‌های تولد و دور هم نشستن‌هاتون دست به كار جديدی بزنيد و با مراجعه به سنت های اصيل خودمون به جای كالباس و سوسيس و سالاد و پاستا و اينجور چيزهای معمولی يا در كنار اونا يه ظرف سمبوسه هم بذاريد تا ببينيد چطور همه رقبا رو از صحنه بيرون مي‌كنه اين سمبوسه! مخصوصأ كه لازمه هم در موقع درست كردن و هم در موقع خوردنش نوار بندری با صداي بلند بذاريد تا تمام سلولای بدنتون درک درستی از سمبوسه بدست بيارن و خلاصه ملت بی اختيار مهمونی رو بتركونند و يه جا بند نباشند.

حالا ياد مي‌دم سمبوسه واقعی چه جوری درست می‌شه كه انگشتاتونم باهاش بخوريد و بدونيد اينی كه شما امروز بلد می‌شيد تومنی صنار با اون سيب ‌زمينی‌های خام بی ‌مزه‌ای كه توی خيابونا به اسم سمبوسه می‌فروشن فرق داره.

اولش بايد يك كيلو سيب ‌زمينی بگيريد و خوب بشوريد و بدون اينكه پوستشو بكنيد بپزيد. بعد كه پخته شد پوستش خيلی راحت با دست جدا می‌شه. در نهايت بايد اونا رو ريز خرد كنيد.

حالا اين ظرفو بذاريد كنار و بريد سراغ پيازها.

دوتا پياز اندازه متوسط رو ريز ريز يا رنده كنيد و بعد توی يه ماهيتابه بزرگ تفتشون بديد. بعد يه مقدار روغن و سيصد گرم گوشت گوساله بدون چربی چرخ كرده به پيازها اضافه كنيد و يه مقدار نمک و فلفل ‌قرمز هم بهش بزنيد.

در حاليكه همه اين مواد رو با هم مخلوط كرديد و داريد سرخ می‌كنيد، يك قاشق غذاخوری رب گوجه هم اضافه كنيد و بعد كه همه مواد سرخ شدند، سيب ‌زمينی‌هايی رو كه كنار گذاشته بوديد بهشون اضافه كنيد.

موقعی كه سيب زمينی‌ها رو اضافه می‌كنيد بايد بلافاصله سبزی جعفری هم اضافه كنيد. جعفری‌ها بايد قبلأ شسته و خرد شده باشند و براي اين حجم از مواد كه توی ماهيتابه هست حد اقل به اندازه دو پيمانه جعفری خرد شده لازمه.

پيمانه من ليوان معموليه كه حجمش اندازه دويست و پنجاه گرم آبه. همزمان يه مقدار تمرهندی هم بايد اضافه كنيد. تمر هندی رو بايد قبلأ با آب رقيق كرده باشيد و بعد از جدا كردن هسته‌ها از صافی گذرونده باشيد.

بعضی‌ها البته تمر هندی نمی‌ذارن توی سمبوسه. واضحه كه اشتباه می‌كنن. حداقلش اينه كه سمبوسه ساخت اينجانب بايد تمر هندی داشته باشه.

نكته‌ای كه بايد توجه كنيد اينه كه جعفری‌ها نبايد سرخ بشن. سيب زمينی‌ها هم همينطور. پس مراقبشون باشيد و بلافاصله بعد از اينكه مخلوط رو خوب هم زديد شعله رو خاموش كنيد. حالا يه كم بچشيد و اگه احساس كرديد نمک يا فلفلش اندازه نيست، بهش اضافه كنيد.

ما خودمون به اينجاش كه مي رسه فلفلشو خيلي زياد مي كنيم كه البته ضرر داره و ممكنه خيلی‌ها دوست نداشته باشند.

حالا برويد سراغ نان‌ها.

نان مورد نياز ما نان لواشه. اين روزها در تهران نان لواش رو بصورت برش‌ خورده مثل چند تا كاغذ آ-چهار بسته بندی می‌كنند و توی دريانی‌‌های همه محلات می‌فروشند كه برای كار ما مناسب‌تره ولی نان لواش معمولی يا تافتون‌های ماشينی هم خوبه. فقط يه خورده بايد توی صف بايستيد كه ديگه اينو كاريش نمی‌شه كرد.

البته اين بسته نانی كه توی عكس می‌بينيد يه كم كج و معوجه و دور ريزش زياده. تازه بعد كه بازش كردم ديدم با همه مجوز‌هايی كه روش چاپ كرده توش پر از نان‌های نصفه يا سوراخ و يا خميره و عملأ به دردم نخورد.

به هر حال،

يه قيچی تميز برداريد و نوارهايی به طول تقريبی ده در بيست و پنج سانتيمتر از نان‌ها جدا كنيد. بعد با اين نوارهای مستطيل شكل قيف‌های مثلثی شكل درست كنيد. توی عكس پايين كه ببينيد متوجه مي‌شيد چطور درست شده. با اين حال توضيح دقيقش رو هم می‌گم ولی اگه حوصله رياضيات و مثلثات نداريد يا توضيح من نامفهومه نگران نباشيد (عكس‌ها اغلب گوياتر از متن‌ها هستند).

برای ساختن قيف مثلثی، يه گوشه‌ی نوار نان را بصورت مثلث تا بزنيد طوريكه ضلع كوچک نوار روی ضلع بزرگ اون بخوابه. بعد مثلث بوجود اومده رو روی اون ضلعش كه داخل باريكه مستطيلی نان اومده و گوشه‌اش رو با دست نگه داشته‌ايم بخوابونيد تا ضلع ديگه‌ی اون (يعنی ضلع تا خورده‌ی بسته)، روی اون يكی ضلع بزرگه‌ی نوار بخوابه و يه جيب درست بشه. حالا يه بار ديگه همين كار رو ادامه بديد تا قيفتون كامل بشه. يعنی باز هم روی ضلعی از مثلث كه به داخل باريكه مستطيلی شكل نان آمده بخوابونيد و تا بزنيد. حالا يه قيف به شكل مثلث داريد كه دو ضلع اون بسته هستند و يك ضلع باز اون رو به بالا است و اضافه‌ی باريكه مستطيلی شكل نان، در كنار همين در ِ باز قيف هست.

حالا داخل قيف رو با مواد سمبوسه پر كنيد. (عرض كنم خدمتتون كه اين دستايی كه می‌بينيد توی عكس‌ها صد البته دست‌های بنده نيستند. من در واقع دوربين دستمه و ايشون هم يك خواهر محترمي هستند كه لابد دستاشو خوب شسته و ناخن‌هايشان هم تميز است انشا الله. حالا باز خوبه كه انگشتاشو نكرده تو جوهر والا بنده بسيار بسيار دلخور می‌‌شدم از اين معصيت عظماء).

بعد گوشه‌های نوار نان رو داخل جيب فرو كنيد تا موقع سرخ كردن مواد از توش بيرون نريزه. من بعضی‌ها رو ديده‌ام كه اين كارو نمی‌كنند و بجاش فقط رويش می‌خوابونند كه من خودم اونجوری رو دوست ندارم و فكر می‌كنم كارشون ناقصه.

حالا فقط مونده كه يه ماهيتابه برداريد و با يه مقدار روغن سمبوسه‌ها رو سرخ كنيد.


اين هم سمبوسه حاضر و آماده فرد اعلي كه اين جانب به اتفاق جمع كثيری از خوزستانی‌های مقيم مركز زديم تو رگ و جای همه رو خالي كرديم ...

اينا همه‌شون سمبوسه خوردن و ديگه هيچي حاليشون نيست.

البته من برای جلوگيری از اشاعه فساد و فحشا اين عكس رو يه مقدار با الگوهای مجاز منطبق كردم و شما هم مطمئن باشيد كه دختر حاجي الماس توی اين مجلس حضور نداره و اين آقايون هم در حال حركات موزون نيستند بلكه دارند ورزش می‌كنند كه برای سلامتی خيلی خوبه. شما هم هميشه ورزش كنيد. گو اينكه سمبوسه را كه ميل بفرماييد و موسيقی سنتی بندری هم كه گذاشته باشيد خود بخود ورزشكار میشيد.

حالا يه ابتكار من درآوردی ديگه:

از اونجايي كه آشپزی و شيرينی پزی بيشتر از اينكه به فرمول و رياضی وابسته باشه به ذوق و خلاقيت آدم بستگی داره من يه كار جديد كردم ببينم چی از توش در مياد كه حالا عكسش هم گذاشته‌ام اينجا.

ماجرا اين بود كه من داشتم فكر می‌كردم با اين اوضاع نان لواش‌هايی كه نصفش خميره و نصفش سوراخ و سوخته است چه كار كنم كه يه جايگزينی براش داشته باشم. بنابراين با يه مقدار آرد و آب و روغن خمير درست كردم و مواد سمبوسه رو توی برش‌های كوچيكی از اون ريختم و گلوله‌های كوچيكی درست كردم و بعد سرخ كردم. نتيجه بد نشد ولی ديدم به دردسرش نمي ارزه و البته بين خودمون باشه مزه‌اش هم به خوبی اون قبلي‌ها نبود. من البته با تمر هندی و فلفل يه سس من‌درآوردی هم درست كردم و كنارش گذاشتم كه خيلی خوشمزه‌اش كرد.

خب ديگه كلاس تئوری تموم شد. يالا بجنبيد كه واحد‌های عملی‌تون رو هم بتونيد پاس كنيد.