غذای تند تند مخصوص
سال گذشته دانشجوهای عرب گريفيث در تمام ماه رمضان به روزه بگيرها افطاری مي دادند. ظاهرأ از قبل پولي جمع کرده بودن و با جايي قرارداد داشتن که وقت افطار غذای گرم تحويلشان داده بشه. يکي از شاگردان عرب هم اتاقي قبليم، پيتر، دعوتم کرد که برم برای افطار. من البته روزه نمي گيرم، به دليل مشکلات مزمن وعديده ی گوارشي. خلاصه به يکي از بچه ايراني ها گفتم بيا با هم بريم افطاری. دو بار رفتيم اما چه رفتني شد. انگار غذای افطاری رو از يک رستوران هندی مي آوردند. خوشمزه بود اما رسمأ فلفل پخته بودن. با وضع گوارشي ای که من دارم همون دو بار افطاری به يک ماه گرفتاری مضاعف کشيد. با اينحال چند بار ديگه از طرف غذاخوری روزه دارها رد مي شدم چند دقيقه ای رو به سلام و عليک باهاشون گذاشتم. از يکي دو تاشون پرسيدم چرا خودتون غذا درست نمي کنين بخصوص که خيلي از عرب ها با خانواده هاشون اينجا زندگي مي کنن. جواب درستي ندادن. فقط مي گفتن در دانشگاه های ديگه هم وضعيت همينطوره، يعني هندی ها افطاری رو درست مي کنن. فلفل پزی هندی ها هم که ديگه شاهکاره
نظرات