وقتی هنرمندها عدد می‌دهند

می‌رويم نماز جمعه در تايید سخنان امام جماعت بايد سه بار بگوييم الله‌اکبر و بعد سه تا شعار ديگر هم در ادامه سر می‌دهيم. می‌رويم مسجد اسم پيامبر اسلام را که می‌آورند فقط يک بار صلوات می‌فرستيم اما بسيجی‌ها و ذوب شدگان در ولايت تکرار سه صلوات برای خامنه‌ای را در جامعه رواج داده‌اند. پس برای اسم آيت‌الله خامنه‌ای سه بار صلوات می‌فرستيم.

حالا اين تکرارها بخشی از فرهنگ سياسی جامعه ايرانی محسوب می‌شوند و کمتر کسی از ما ازشان بی‌اطلاع است. به قول محسن نامجو "ببین احاطه کرده است عدد فکر خلق را ... عدد بده".

صدا و سيما مدام اين تکرارها را به جامعه گوشزد کرده‌اند و مثل یک کلاس درس همه می‌دانيم چطور بايد آداب شرکت در مراسم سیاسی را رعايت کنيم. اما حالا هنرمندان دارند با زيرکی در همان رسانه‌ای که مدام تکرار را به جامعه يادآوری و تحميل کرده‌اند اعداد فرمايشی را به ريشخند می‌گيرند.

نشستم مجموعه کلاه قرمزی امسال را ديدم. بعد همين موضوع تکرار توجهم را جلب کرد. امسال در مجموعه کلاه قرمزی که هيچ شباهتی به يک مجموعه تلويزيونی برای کودکان و نوجوانان نداشت جامعه ايرانی در مقابل تکرارهای سياسی و دستاوردهای اين تکرار قرار گرفت. مخاطبان مجموعه کلاه قرمزی امسال بيشتر از اين که کودک و نوجوان باشند جوان‌ها و ميانسال‌ها هستند. همان‌هایی که فرهنگ واژه‌ها و کاربردهای اجتماعی‌‌شان را می‌شناسند.

خنده‌تان می‌گيرد ولی "جيگر" مجموعه، به نظرم، ماندگارترين اثر نويسنده و طراح عروسک مجموعه برای دست انداختن همين‌هایی بود که تکرارهای سياسی را در جامعه جا انداخته‌اند. اميدوارم برای‌شان دردسر درست نشود.

روزنامه کيهان از قول خامنه‌ای نوشته بود "بسيج تمام شدنی نيست"، مثل حرف دايی جان ناپلئون که چيزی که حدی نداره خريت است.